Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Sanık ..."in katılanlar ..., ... ve ..."e yönelik hakaret ve tehdit eylemleri nedeniyle açılan kamu davasında Sarayköy (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesi"nin 21.06.2007 tarih ve 2006/258 Esas, 2007/178 Karar sayılı ilamı ile katılanlar ... ve ..."e yönelik hakaret ve tehdit eylemlerinden dolayı cezalandırılmasına dair karar verildiği, katılan ..."e yönelik hakaret ve tehdit eylemlerinden ise 21.06.2007 tarihli kısa kararda verilmiş olan mahkumiyet kararlarının gerekçeli karara yazılmayarak kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki oluşturulduğu, sanık temyizi üzerine hükmün Yargıtay incelemesinden geçerek 23.02.2011 tarihinde bozulmasına karar verildiği, bozma üzerine yapılan yargılama sonucunda sanığın katılanlar ... ve ..."e yönelik eylemleri nedeniyle mahkumiyet kararı verildiği, katılan ..."e yönelik eylemler nedeniyle ise bir karar verilmediği ve sanık müdafiinin temyizi üzerine Dairemizin 04.02.2015 tarihli ve 214/3089, 2015/3642 sayılı kararı ile hükmün onandığı, Sanık ..."in katılan ..."e yönelik hakaret ve tehdit eylemlerinden dolayı hüküm kurulmadığından bahisle mahkemesince kanun yararına bozma talebi üzerine Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü"nün 08.09.2015 tarihle ve 18325/58932 sayılı yazısı ile sehven hüküm kurulmayan meselenin mahallinde mahkemesinden alınacak ek kararla hallinin mümkün olduğu cihetle kanun yararına bozma yoluna gidilmediğinin belirtildiği ve bunun üzerine sanık ... hakkında katılan ..."e yönelik hakaret ve tehdit eylemleri nedeniyle Sarayköy Asliye Ceza Mahkemesi"nin 09.10.2015 tarihli ve 2011/301 Esas, 2012/223 Karar sayılı ek kararı ile mahkumiyet kararı verildiği anlaşılmakla;Sanık ..."in eylemlerine uyan 5237 sayılı TCK’nın 106/1. ve 125/1. maddeleri kapsamındaki hakaret ve tehdit suçları için öngörülen cezaların üst sınırına göre aynı Kanun"un 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık asli zamanaşımı süresinin son kesme nedeni olan sanığın mahkumiyetine ilişkin 21.06.2007 tarihli kısa karar ile 09.10.2015 tarihli son mahkumiyet hükmü arasında zamanaşımının gerçekleştiği, Anlaşıldığından, sanık ... müdafiinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi uyarınca KAMU DAVASININ DÜŞMESİNE, 12/06/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.