Danıştay 4. Daire 2016/16864 Esas 2021/3201 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/16864
Karar No : 2021/3201


TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- ...
VEKİLİ : Av. ...

2- ... Vergi Dairesi Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyizen incelenerek aleyhlerine olan hüküm fıkralarının taraflarca bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, ikrazatçılık faaliyetinde bulunduğundan bahisle re'sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı 2011 yılı gelir vergisi, 2011/7-9,10-12 dönemleri geçici vergi ve 213 sayılı Kanun'un 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacının uyuşmazlık konusu 2011 yılında ticari faaliyet kapsamında faiz karşılığı çek/bono kırma suretiyle tefecilik faaliyeti ile uğraştığı ve bu faaliyeti kapsamında 2011 yılında toplam 151.495,66TL hasılat ve bu hasılat tutarından giderler düşüldüğünde 100.531,88TL ticari kazanç elde ettiğinin somut bir şekilde ispatlandığı anlaşıldığından, davacı adına 2011 yılı için yapılan dava konusu bir kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisi tarhiyatı ile 2011/7-9, 10-12 dönemleri geçici vergileri için kesilen bir kat vergi ziyaı cezalarında hukuka aykırılık, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1. maddesi uyarınca kesilen dava konusu özel usulsüzlük cezasına ilişkin kısmında, cezanın kesilmesini öngören ve bu cezanın kesilmesine ilişkin koşulları düzenleyen Kanun hükmünde belirtilen unsurlar uyuşmazlık konusu olayda bir arada gerçekleşmemiş bulunduğundan kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uyarlık bulunmadığı, geçici vergi asılları ile ilgili kısmına ilişkin ise, davalı idarece geçici vergilerin aslı aranmayacağı belirtildiği, dava konusu edilen geçici vergi asılları yönünden hüküm kurulması halinde hukuksal sonuç doğurması olanaklı bulunmadığı ve vergi asıllarının esası hakkında karar verilemeyeceğinden incelenmeksizin reddi gerektiği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine, kısmen incelenmeksizin reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : İnceleme elemanının incelemeyi hukuka uygun bir şekilde yapmadığı elde edilen bilgi ve belgelerle ilgili olarak kendi ifadesinin ve savunmasının alınmadığı, bankalarca %1,5 faizle kredi verilirken hakkında yasaya aykırı olarak %5, 6, 7 gibi faiz hesaplaması yapıldığı, vergi tekniği raporunun objektif düzenlenmediği, 22 adet tutanakta kimlik ve adres bilgilerinin eksik olmasına ve imza bulunmamasına karşın bu belgeler asılmış gibi tasdik edildiği, kendisine husumeti olan kişilerin ifadelerinin dikkate alınmaması gerekirken dikkate alındığı, ifadelerin şahıslara okutulmadan imzalattırıldığı, tefecilik faaliyeti yapacak böyle bir işyerinin olmadığı, kendisine komplo kurulduğu, tefecilik faaliyetinin olmadığı ileri sürülmektedir.

TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Davacının ikrazatçılık yaptığının tespit edildiği, davacı iddialarının yerinde olmadığı, vergi inceleme raporlarına istinaden re'sen tarh olunan vergi ve cezaların hukuka uygun olduğu, özel usulsüzlük cezası yönünden mahkemece idarenin yerine geçilerek ne şekilde işlem yapılması gerektiği ifade edilmek suretiyle yerindelik denetiminde bulunulduğu ileri sürülmektedir.

DAVACININ SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : ...

DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 17. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca duruşma istemi yerinde görülmeyerek gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve ... TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 15/06/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.




(X) KARŞI OY :
213 sayılı Kanunun 353. maddesinin 1. fıkrasında, verilmesi ve alınması icap eden fatura, gider pusulası, müstahsil makbuzu ile serbest meslek makbuzlarının verilmemesi ve alınmaması veya düzenlenen bu belgelerde gerçek meblağdan farklı meblağlara yer verilmesi halinde; bu belgeleri düzenlemek ve almak zorunda olanların her birine maddede belirtilen tutarda özel usulsüzlük cezası kesileceği hükme bağlanmıştır.
Uyuşmazlıkta, davacının faaliyetiyle ilgili (ikrazatçılık) hasılatına ilişkin belge düzenlemediğinin somut olarak ortaya konulduğu anlaşılmakla, özel usulsüzlük cezası kesilmesini gerektiren fiilin olayda gerçekleştiği sonucuna varıldığından, Vergi Mahkemesi kararının anılan kısmının bozulması gerektiği görüşüyle, Dairemiz kararına katılmıyorum.