4733 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/33720 Esas 2020/1103 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/33720
Karar No: 2020/1103

4733 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/33720 Esas 2020/1103 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın 54 paket gümrük kaçağı sigara bulundurduğu suçlamasıyla mahkumiyetine karar verildiği belirtiliyor. Dosyada yeterli ve kesin delil bulunmamasına rağmen, sanığın beyanının ticari amaç taşımadığı şeklinde olması nedeniyle suçlu bulunduğu ifade ediliyor. Kararda, sanığın hükümlü olması durumunda uygulanacak olan hak yoksunluklarına ilişkin kanun maddelerinde yapılan iptal nedeniyle yeniden değerlendirilmesi gerektiği, Gümrük İdaresi'nin de müdahil olarak vekalet ücreti talep edebileceği, gümrük kaçağı sigaraların müsadere edilmesine dair bir karar verilmesi gerektiği belirtiliyor. Kanun maddeleri ise şöyle: 4733 Sayılı Kanun, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi.

19. Ceza Dairesi 2019/33720 E. , 2020/1103 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
54 paket sigaranın ele geçirildiği olayda, sanığın alınan savunmasında suça konu sigaraları ticari amaçla bulundurmadığını, içmek amacıyla aldığını beyan etmesi ve ele geçen eşyanın da miktarı itibariyle kişisel kullanım kapsamında kalması karşısında, tüm dosya kapsamından sanığın gümrük kaçağı sigaraları ticari maksatla bulundurduğuna ilişkin mahkumiyetine yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
1)Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
2)Açılan davanın niteliğine göre, suçtan doğrudan zarar görmeyen ve katılma hakkı bulunmayan Gümrük İdaresi"nin müdahilliğine karar verilerek lehine vekalet ücretine hükmolunması,
3)Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının infazı kabil kesinleşmiş mahkumiyet kararı niteliğinde olmadığı dikkate alınarak, suça konu gümrük kaçağı sigaraların müsaderesi hususunda bir karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 10/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.