Basit cinsel saldırı - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/9960 Esas 2019/9226 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9960
Karar No: 2019/9226
Karar Tarihi: 18.04.2019

Basit cinsel saldırı - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/9960 Esas 2019/9226 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık hakkında basit cinsel saldırı ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından açılan dava sonucunda beraat kararı verilmiştir. Temyiz sürecinde mağdurun şikayetçi olmasına rağmen katılmak istememesi sebebiyle temyiz istemi reddedilmiştir. Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Kararda, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uygulanarak temyiz istemleri reddedilmiş ve hükümler onanmıştır.

14. Ceza Dairesi 2015/9960 E. , 2019/9226 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit cinsel saldırı, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Beraat

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdurenin temyiz isteminin incelenmesinde;
Kovuşturma evresinde dinlenen reşit mağdurenin olay nedeniyle sanıktan şikayetçi olduğunu ancak kamu davasına katılmak istemediğini beyan etmesi karşısında, sonradan mahkemece kurulan hükümleri temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Sanığın leh ve aleyhinde toplanan tüm kanıtları inceleyip, irdeleyen ve iddianın reddine ilişkin sebepleri karar yerinde ayrı ayrı gösteren, savunmayı tercih nedenlerini açıklayan, aleyhteki kanıtları hükümlülük için yeterli görmeyen mahkemenin beliren takdir ve kanaati karşısında, tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmediği gibi O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları da yerinde görülmediğinden reddiyle, usul ve kanuna uygun olan hükümlerin ONANMASINA,18.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.