3. Ceza Dairesi Esas No: 2018/11776 Karar No: 2019/5446 Karar Tarihi: 14.03.2019
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11776 Esas 2019/5446 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas olduğu kabul edilen bir mahkumiyet kararına rağmen, bu kararın tekerrür süresi geçtikten sonra yargılanan yeni suçla ilgili olarak tekerrüre esas alınmaması nedeniyle mahkumiyet hükmü bozulmuştur. Ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu sebep nedeniyle hüküm düzeltilerek onanmıştır. Kararda, Anayasa Mahkemesinin TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibareleri iptal etmesine rağmen bu durumun infaz aşamasında dikkate alınabileceği belirtilmiştir. Kararda, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin paragrafın çıkarılması ve diğer kısımların aynen bırakılması şeklinde düzeltme yapılması gerektiği belirtilmektedir. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53. ve 58. maddeleri, 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu’nun 321. Ve 322. maddeleri.
3. Ceza Dairesi 2018/11776 E. , 2019/5446 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve E.2014/140 - K.2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır. Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas olduğu kabul edilen Eskişehir 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/12/2009 tarihli ve E.2009/302 - K.2009/1 sayılı “1 yıl 1 ay 15 gün” hapis cezasına ilişkin mahkumiyet kararının 05/01/2011 tarihinde yerine getirildiği ve bu tarihten itibaren TCK"nin 58/2-b maddesindeki 3 yıllık tekerrür süresi geçtikten sonra yargılamaya konu suçun işlenmesi nedeniyle söz konusu ilamın tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hükümden 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin paragrafın çıkarılması ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/03/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.