Mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/9170 Esas 2020/12400 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/9170
Karar No: 2020/12400
Karar Tarihi: 10.11.2020

Mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/9170 Esas 2020/12400 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, sanığın mala zarar verme suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Sanığın daha önce mükerrir olduğu ve suçun ikinci kez işlediği belirtilerek, mükerrirlere özgü infaz rejimi yerine karar verilmesine rağmen, bu konuda temyiz bulunmadığı için bozma nedeni yapılmamıştır. Ancak, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerini iptaline ilişkin kararı göz önünde bulundurularak hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bunun yanı sıra, 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi nedeniyle, sanığın eylemine uyan TCK'nın 151/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı ifade edilerek, uzlaştırma işlemi yapılması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. ve 58. maddeleri, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253/3. maddesi ve TCK'nın 151/1. maddesidir.

2. Ceza Dairesi 2020/9170 E. , 2020/12400 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın mükerrirliğe esas alınan ilamda da 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmış olması nedeniyle ikinci kez mükerrir sayılması gerekirken, mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, CMK’nın 253/3. maddesinde yer alan “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin madde metninden çıkarılması dolayısıyla sanığın eylemine uyan TCK"nın 151/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 10.11.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.