Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi


Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozmaya uyularak ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan ve Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasını isteyen davacı vekilinin talebi, (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesinde yer alan 1086 sayılı Yasanın temyize ilişkin hükümlerinin uygulanmasının gerektiğine ilişkin düzenleme gereğince) Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesine göre; sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hâllerden hiçbirine uymadığından, temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Bozma ilamı öncesi verilen kararda, “Açılan davanın kabulüne, 67.530,67 TL rücu alacağının 30/11/2011 tarihinden itibaren işlemiş ve işleyecek değişen oranlarda yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili davacıya verilmesine,” şeklinde hüküm kurulmuş olup, bu kararı temyiz etmeyen davacı vekilinin, bozma ilamı sonrası aynı şekilde verilen kararı temyizde hukuki yararı bulunmadığından, temyiz isteminin reddine,
2-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle; her ne kadar uyulan bozma ilamı sonrası itiraz olmamasına rağmen sürekli iş göremezlik oranının tespiti cihetine gidilip daha sonra bu yönde değerlendirme yapmaksızın bozma öncesi hüküm yeniden tesis edilmiş ise de, 6100 sayılı HMK’nın 24/1. maddesinin “Hâkim, iki taraftan birinin talebi olmaksızın, kendiliğinden bir davayı inceleyemez ve karara bağlayamaz” hükmüne amir olması ve anılan kanunun 26/1. maddesinde “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.” şeklinde düzenlemenin bulunması karşısında, davalı vekilinin temyiz isteminin bu gerekçeyle reddiyle usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 24.11.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.