
Esas No: 2016/19597
Karar No: 2018/4668
Karar Tarihi: 02.10.2018
Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/19597 Esas 2018/4668 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- KARAR -
Davacı vekili, davacı şirket ile davalı arasında Taşıt Tanıma Sistemi Sözleşmesinin akdedildiğini, yapılan sözleşmede iskontonun % 8,5 oranında olması konusunda anlaşıldığını, ancak davalının tek taraflı olarak iskontoyu %5 oranına çektiğini, bu sebeple davacının sözleşmeyi feshettiğini, davalı tarafından cezai şart tazminatı ve servis bedeli açıklamalı, toplamda 11.190,93.-Tl, bedelli 2 adet faturanın davacıya gönderildiğini, davacının ödeme durumunda güçlük oluşmuş gibi algılanmaması ve piyasada itibar kaybetmemesi sebepleriyle bu bedeli ödediğini belirterek, davacıdan tahsil edilen 11.190,93.-TL"nin ve yine davacıdan herhangi bir ihbar olmadan sözleşmede belirtilen %8,5 puanlık kısımdan fazla kesilen miktarların kesinti tarihinden itibaren şimdilik 500 TL"nin ticari avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, vermiş olduğu 05.05.2016 tarihli ıslah dilekçesi ile talebini 13.673,27 TL’ye çıkarmıştır.
Davalı vekili, taraflar arasındaki sözleşme ile kararlaştırılan %8,5 puanlık iskontonun Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu"nun başlatmış olduğu tavan fiyatı uygulaması nedeni ile %5’e indirildiğini, bu indirimin sözleşmedeki hakları uyarınca yapıldığını, sözleşmenin 3 yıllık olduğunu, davacının ilk yılı içinde sözleşmeyi feshettiğini, bu sebeple davacının sözleşmenin 7. maddesi uyarınca fesih bedeli ödeme yükümlülüğünün doğduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama ve benimsenen bilirkişi raporuna göre,taraflar arasındaki sözleşmenin 10/03/2014 tarihinde yürürlüğe girdiği, davalının iskonto oranını 15/04/2014 tarihinde değiştirdiği, davalının iskonto oranını değiştirmesinin sözleşmesel koşullarının oluşmadığı, davacının da 02/01/2015 fesih tarihine kadar bu uygulamaya bir itirazının olmadığı, ancak bu durumun davacının % 5 iskonto oranını öğrendiği ve kabul ettiği anlamına gelmediği, davacının durumu öğrenince yaptığı fesih beyanının haklı ve geçerli bir fesih olduğu,davacının hem kendisinden yapılan cezai şart kesintisini hem de iskonto farklarını davalıdan talep edebileceği gerekçesiyle davanın kabulü ile cezai şart nedeniyle tahsil edilen 11.190,93 TL ile 13.673,27 TL iskonto farkı olmak üzere toplam 24.844,20 TL"nin dava tarihinden itibaren değişen oranlarda avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasındaki sözleşme 10/03/2014 tarihinde düzenlenmiştir. Davalı tarafından 15/04/2014 tarihine kadar sözleşme uyarınca davacı adına kesilen faturalarda %8,5 oranında iskonto uygulanmış, bu tarihten sonra davacının sözleşmeyi fesih tarihi olan 02/01/2015 tarihine kadar iskonto oranı sözleşme hükümlerine dayanılarak %5 oranına düşürülmüş ve bu miktar üzerinden kesilen faturalar davacıya tebliğ edilerek itiraz edilmeksizin ödemelerde bulunulmuştur. Davacının, sözleşmenin 2.8 maddesi uyarınca sözleşmenin revize edilmesine 30 gün içinde karşı çıkmaması nedeniyle %8,5 iskonto oranının %5 oranına indirilmesini kabul etmiş sayılır. Bu durumda davacının sözleşmeyi feshinin haksız olduğu dikkate alınarak tarafların alacak borç durumunun buna göre değerlendirilmesi gerekirken yanılgılı gerekçeyle yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde davalıya iadesine, 02/10/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.