Hakkı olmayan yere tecavüz - tehdit - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/3813 Esas 2019/8192 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3813
Karar No: 2019/8192
Karar Tarihi: 12.06.2019

Hakkı olmayan yere tecavüz - tehdit - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/3813 Esas 2019/8192 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişi tarafından tehdit edilmesi ve hakkı olmayan yere tecavüz edilmesi suçlamasıyla karşı karşıya kalan sanıkların davasını görüştü. Tehdit suçundan beraat eden sanıkların, hakkı olmayan yere tecavüz suçundan verilen hükümlerinin usul ve yasaya uygun olmadığına karar verildi. Bu nedenle, mahallinde teknik bilirkişiler eşliğinde keşif yapılması ve sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun tayin edilmesi gerektiği belirtildi. Sanıkların suçları sabit olduğu takdirde, Türk Ceza Kanunu'nun 154/1. maddesi uyarınca cezalandırılmaları gerektiği ifade edildi. Ancak, şikayet şartının yerine getirilmesi gerektiği ve taraflar arasında uzlaşma girişiminde bulunulması gerektiği gözetilmediği için hükümler bozuldu. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 73. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253 ve 254. maddeleri, 5841 sayılı Kanun'un 1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddeleri yer aldı.

8. Ceza Dairesi 2018/3813 E. , 2019/8192 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz, tehdit
HÜKÜM : Beraat

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Sanıklar hakkında tehdit suçundan verilen hükümlerin temyiz incelemesinde;
Mahkemece kanıtlar değerlendirilip gerektirici nedenleri açıklanmak suretiyle verilen beraat kararları usul ve yasaya uygun bulunduğundan, katılan vekilinin bir sebebe dayanmayan temyiz itirazının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA,
2- Sanıklar hakkında hakkı olmayan yere tecavüz suçundan verilen hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanıkların tehdit suçundan beraat ettikleride dikkate alınarak mahallinde teknik bilirkişiler eşliğinde keşif yapılıp sonucuna göre eylemlerin sabit olması halinde hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5841 sayılı Kanunun 1. maddesiyle değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 154/1. maddesi uyarınca sanıklar hakkında katılanın taşınmazına tecavüz suçunun 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 73. maddesi gereğince şikayete bağlı olması karşısında, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 253 ve 254. maddeleri gereğince taraflar arasında uzlaşma girişiminde bulunulup sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hükümler kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 12.06.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.