Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/15598 Esas 2020/6891 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/15598
Karar No: 2020/6891
Karar Tarihi: 12.11.2020

Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/15598 Esas 2020/6891 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında İzmir Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından açılan dava sonucunda sahte fatura düzenleme suçu gerekçesiyle mahkumiyet hükmü verilmiştir. Ancak temyiz sürecinde, temel cezanın belirlendiği kısımda uygulama maddesi olarak yanlış bir kanun maddesi kullanıldığı tespit edilerek karar bozulmuştur. Bu durumda hüküm fıkrasındaki yanlış kanun maddesi düzeltilerek hüküm onanmıştır. Kararda yer alan kanun maddeleri şunlardır: Türk Ceza Kanunu’nun 53. maddesi, 359/b-2 ve 359/b maddeleri, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK’nin 321. ve 322. maddeleri.

11. Ceza Dairesi 2017/15598 E. , 2020/6891 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

UYAP sisteminden yapılan incelemede; sanık hakkında, İzmir Cumhuriyet Başsavcılığının 08.07.2014 tarihli 2014/9062 sayılı iddianamesi ile açılıp İzmir 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.12.2015 tarihli 2014/544 Esas ve 2015/809 Karar sayılı ilamı ile “2009, 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümlerine ilişkin kamu davasının farklı bir mükellefiyete ilişkin olması nedeniyle, her iki davanın birleştirilmesine gerek olmadığının anlaşılması karşısında, tebliğnamedeki bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiş; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun inanç ve takdiri ile incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Temel ceza belirlenirken uygulama maddesi olarak “359/b” yerine “359/b-2” yazılması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasındaki temel cezanın belirlendiği 1. paragraftan “359/b-2” ibaresinin çıkartılarak yerine “359/b” ibaresinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.