2. Ceza Dairesi Esas No: 2020/14467 Karar No: 2020/12397 Karar Tarihi: 10.11.2020
Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/14467 Esas 2020/12397 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Suçun işlendiği saat, müştekinin ifadesinde 05:30, görgü tanığının ifadesinde ise 04:30 olarak belirtilmiştir. Ancak güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre suç tarihinde gece vakti saat 05:15'te sona erdiği anlaşılmıştır. Bu nedenle suçun gündüz vakti işlendiği kabul edilmiştir. Sanık hakkında mala zarar verme suçundan açılan dava hakkında karar verilmemiştir, ancak zamanaşımı süresi içinde hüküm kurulması mümkün görülmüştür. TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarının uygulanması infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Karar oybirliğiyle onanmıştır. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi. Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihli kararı (2014/140 E., 2015/85 K.)
2. Ceza Dairesi 2020/14467 E. , 2020/12397 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Dosya içeriğine göre; müştekinin kollukta verdiği beyanında suç saatini 05:30 sıraları olarak beyan ettiği, damadı olan görgü tanığı Mahmut’un ise suç saatini 04:30 sıraları olarak belirttiği, UYAP’tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre yaz saati uygulaması da dikkate alındığında, suç tarihinde gece vaktinin saat 05:15’te sona erdiğinin anlaşılması karşısında; sanık lehine olarak hırsızlık suçunun gündüz vakti işlendiğinin kabul edilmesi gerektiği ve dolayısıyla mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik olmadığından tebliğnamenin bu hususu içeren bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, gerekçeli karar başlığında sanığın tutuklu kaldığı tarih ve sürenin gösterilmemesi mahallinde giderilebilir eksiklik olarak kabul edilmiş, sanık hakkında mala zarar verme suçundan açılan dava hakkında karar verilmemiş ise de; zamanaşımı süresi içerisinde hüküm kurulması mümkün görülmüş, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 10.11.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.