Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2016/10970 Esas 2019/2617 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/10970
Karar No: 2019/2617
Karar Tarihi: 18.03.2019

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2016/10970 Esas 2019/2617 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı tarafından davalıya karşı verilen tapu iptali ve tescil talebine ilişkin dava sonucunda, mahkeme davanın konusuz kaldığı gerekçesiyle karar verilmesine yer olmadığına hükmetmiştir. Ancak davacı vekili bu kararı temyiz etmiştir. Daha sonra, davacı vekili davadan feragat ettiğini bildirdiğinde, Yargıtay kararı, feragatin hukuki neticelerini hasıl edeceği için mahkeme kararının davadan feragati hakkında karar verilmek üzere bozulması gerektiği kanaatine varmıştır. Feragatın kati bir hüküm doğuracağına ve geçerliliği karşı tarafın muvafakatine bağlı olmadığına dair çeşitli yasal maddeler de açıklanmıştır. Kanun maddeleri şunlardır: 6100 sayılı HMK'nin 307. maddesi feragatin tanımını içermektedir; 308. madde kabulün tanımını belirtmektedir; ve 309. madde feragatin ve kabulün şeklini belirlemektedir.

14. Hukuk Dairesi 2016/10970 E. , 2019/2617 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 08.01.2014 gününde verilen dilekçe ile tapu iptali ve tescil talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; karar verilmesine yer olmadığına dair verilen 17.09.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, önalım hakkından kaynaklanan tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Mahkemece, dava konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
Davacı vekili Av. ... hükmün verilmesinden ve kararı temyizinden sonra 04.03.2019 tarihli dilekçesi ile davadan feragat ettiğini bildirmiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 19.12.2012 tarihli, 2012/13-1369 Esas, 2012/1221 Karar sayılı kararının gerekçesinde ayrıntılı olarak açıklandığı üzere; kural olarak davadan feragatin temyiz isteğinden vazgeçme yanında daha geniş kapsamlı olduğu aşikârdır. Zira birincide temyiz dilekçesinin reddine karar verilmekle yetinilecek, diğerinde ise feragatin hukuki niteliği gereği bu konuda karar verilmek üzere mahkeme kararı bozulacaktır. Aynı zamanda verilen bu iki dilekçenin birbirinin devamı niteliğinde olduğu ve davadan feragatin bir yerde temyizden feragat isteğini de içereceği düşünülerek davadan feragat isteği esas alınarak çözüme ulaşılması gerektiği görüşü benimsenmiştir.
6100 sayılı HMK"nın 307. maddesinde feragatin, davacının, talep sonucundan kısmen veya tamamen vazgeçmesi olduğu belirtilmiştir. Aynı yasanın 308. maddesi gereğince de kabul, davacının talep sonucuna davalının kısmen veya tamamen muvafakat etmesidir. Kabul, ancak tarafların üzerinde serbestçe tasarruf edebilecekleri davalarda hüküm doğurur.
6100 sayılı HMK"nın "Feragat ve kabulün şekli" başlıklı 309. maddesi hükmüne göre de feragat ve kabul, dilekçeyle veya yargılama sırasında sözlü olarak yapılır. Feragat ve kabulün hüküm ifade etmesi, karşı tarafın ve mahkemenin muvafakatine bağlı değildir. Kısmen feragat veya kabulde, feragat edilen veya kabul edilen kısmın, dilekçede yahut tutanakta açıkça gösterilmesi gerekir. Feragat ve kabul, kayıtsız ve şartsız olmalıdır.
Yukarıda belirtildiği üzere feragatin kati bir hükmün hukuki neticelerini hasıl edeceği hükme bağlanmıştır. Yine belirtmek gerekir ki feragatin geçerliliği karşı tarafın muvafakatine bağlı değildir. Etkisini onu yapanın tek yönlü irade beyanı ile doğurur. Bu nedenle mahkemece verilen kararın davacının davadan feragati hakkında mahkemesince bir karar verilmek üzere bozulması gerekir. Yargıtay"ın yerleşmiş uygulamaları da bu doğrultudadır. (11.04.1940 tarihli ve 70 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı, 27.05.1992 tarihli ve 1992/2-250/364 sayılı Yargıtay Hukuk Genel Kurulu Kararı)
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle feragat nedeniyle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair hususların şimdilik incelenmesine yer olmadığına, 18.03.2019 gününde oybirliği ile karar verildi.