13. Ceza Dairesi Esas No: 2019/1765 Karar No: 2019/8202 Karar Tarihi: 15.05.2019
Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/1765 Esas 2019/8202 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükümleri kesinleştiği için temyiz edilemez. Ancak hırsızlık suçundan verilen cezada zamanaşımı süresi geçtiği için hüküm bozuldu ve kamu davası düştü. 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezaları kesindir. 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b maddesi uyarınca verilen cezanın türüne ve üst sınırına göre zamanaşımı süresi hesaplanır. 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince sanığın temyiz itirazları reddedildi. 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi gereğince kamu davası zamanaşımı nedeniyle düştü.
13. Ceza Dairesi 2019/1765 E. , 2019/8202 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: I) Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde; 14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından dolayı tayin edilen 3.000 ve 2.000 TL adli para cezalarına ilişkin hükümlerin, cezaların türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince sanık ..."ün temyiz itirazlarının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, II) Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde; Sanığa yüklenen ve 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesine uyan suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; aynı Yasanın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık zamanaşımı süresinin suç tarihi olan 21.05.2006 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ün temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 15.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.