10. Hukuk Dairesi 2013/6478 E. , 2014/899 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Hukuk(İş) Mahkemesi
Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı Kurum, dava dilekçesi ile 26.12.2003 tarihinde meydana gelen trafik iş kazası sonucu yaralanan sigortalıya bağlanan gelir ve yapılan ödemelerden oluşan kurum zararının şimdilik 38,352,02TL’sının davalıdan tahsilini talep etmiş, 02.05.2012 havale tarihli dilekçesi ile 6111 sayılı Yasanın 59. maddesine istinaden talep edilen tedavi gideri yönünden müddeabihi tenzil ederek kurum zararının şimdilik 27.471,43TL’sının davalıdan tahsilini talep etmiş olup, bu kez 17.05.2012 havale tarihli dilekçesi ile 02.05.2012 tarihli dilekçe ile yapılan talebin dikkate alınmamasını, davanın dava dilekçesindeki talepleri doğrultusunda kabulünü istemiş; Mahkemece, bağlanan gelir ve geçici iş göremezlik ödemelerine yönelik taleplerin kısmen kabulüne; tenzilin maddi hukuk anlamında feragat olarak kabulü gerektiği ve feragatten feragatin söz konusu olmadığından bahisle, tedavi masraflarına ilişkin talebin feragat nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Eldeki dosya kapsamında, sunulan vekaletname örneği içeriğine göre, davacı kurum avukatlarına feragat yetkisinin tanınmadığı anlaşılmaktadır.
Davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasanın 26/2. maddesidir, Yasa Koyucu tarafından, trafik kazası nedeniyle sağlık hizmet sunucularınca verilen tedavi hizmet bedellerinin tamamının Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanması esasının getirilmesi amacıyla 25.02.2011 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 13.02.2011 tarih 6111 sayılı Yasanın 59. maddesi ile 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 98. maddesi değiştirilmiş, anılan kanunun geçici 1. maddesi ile de kanunun yürürlüğünden önceki tedavi giderleri içinde aynı kural getirilmiştir.
O halde, Mahkemece, yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular gözetilerek, 6111 sayılı Yasanın 59 ve Geçici 1. maddeleri gereği sonradan yürürlüğe giren kanunla dava konusu edilen tedavi masraflarına yönelik istem talep edilebilir olmaktan çıktığı için, tedavi masraflarına yönelik olarak konusuz kalan davada karar verilmesine yer olmadığına şeklinde karar verilmesi gerekirken, HMK’nun 74. maddesine aykırı olacak şekilde yazılı şekilde feragat nedeniyle reddine karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılıkların giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının 3. bendinde yazılı bulunan “FERAGAT NEDENİYLE REDDİNE” sözcüklerinin silinerek yerine, “ 6111 sayılı Yasanın 59. ve geçici 1. maddelerine istinaden konusuz kalması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına” sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu şekli ile gerekçesi ile birlikte DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.01.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.