Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2019/88 Esas 2019/2611 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/88
Karar No: 2019/2611

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2019/88 Esas 2019/2611 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı komşuluk hukukuna dayanarak tazminat istemiş, ancak yerel mahkeme davanın reddine karar vermiştir. Davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuş, ancak İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi istinaf başvurusunu reddetmiştir. Davacı vekili kararı temyiz etmiştir, ancak dosya değeri temyiz kesinlik sınırının altında olduğu gerekçesiyle temyiz istemi reddedilmiştir. HMK'nin 362/1-a ve 362/2 maddelerine göre temyiz talebi reddedilmiştir.

14. Hukuk Dairesi 2019/88 E. , 2019/2611 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 4. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 09.02.2017 tarihinde verilen dilekçeyle komşuluk hukukundan kaynaklanan tazminat istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 11.12.2018 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davacı vekili tarafından talep edilmiştir. ... Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi"nce istinaf talebinin reddine dair verilen karar davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içeriğindeki tüm kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, komşuluk hukukundan kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı vekilince istinaf talebinde bulunulması üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
Bu karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK"nin 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 100,00TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar, karar tarihi itibariyle geçerli olan 2018 yılı için 47.530,00TL’lik, temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davacı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK"nin 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davacı vekilinin temyiz talebinin REDDİNE, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 18.03.2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.