1. Ceza Dairesi 2019/2721 E. , 2019/4465 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama
HÜKÜM : Sanık ... hakkında:
Mağdur ..."i kasten yaralama suçundan; TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 62/1, 53/1-3, 63, 54/1. maddeleri uyarınca 5 yıl hapis cezası.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Sanık ... hakkında mağdur ...’ı silahla kasten yaralama suçundan verilen ve doğrudan adli para cezası ile cezalandırılmasına dair mahkumiyet hükümleri, 5320 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca miktar itibariyle kesin nitelikte olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından, Cumhuriyet savcısının bu suça yönelen temyiz talebinin CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’ın, mağdur ...’i silahla kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçeler ile reddedilmiş, sanık ...’in, mağdur ...’i, sanık ...’in ise mağdur ...’i silahla kasten yaralama suçlarından elde edilen delillerin mahkumiyetine yeter nitelik ve derecede bulunmadığı gerekçe gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınıp beraatlerine hükmedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ... müdafiinin; mahkumiyete yeterli delil bulunmadığına, meşru savunmaya, Cumhuriyet savcısının; sanık ... yönünden ...’i silahla kasten yaralama suçunun sübutuna yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
1-) Sanık ... hakkında; mağdur ...’i silahla kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet ile sanık ... hakkında; mağdur ...’i silahla kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükümlerinin incelenmesinde;
24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında, mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama yasaya aykırı ise de, CMUK"nin 322. maddesi gereğince bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nin 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine” şeklinde değiştirilmesi suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA,
2-) Sanık ...’in, mağdur ...’i silahla kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükmünün incelenmesinde ise;
a-) Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanık ...’in, mağdurlar ... ve ... ile kavga ettiği, bu kavga sonucu bıçakla mağdur ..."i toraksa nafiz, hayati tehlike geçirecek ve basit tıbbi müdahale ile giderilmeyecek şekilde yaraladığı olayda, sanık ..."in eyleminin TCK"nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d maddeleri uyarınca silahla kasten yaralama suçunu oluşturacağı gözetilmeden yazılı şekilde kasten öldürmeye teşebbüs suçundan beraat kararı verilmesi,
b-) 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin iptal edilen bölümleri doğrultusunda sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, 21/10/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.