Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/5477 Esas 2019/7444 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Kadastro Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... Yönetimi vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Kadastro çalışmaları sırasında ... ili, ... ilçesi, .... köyünde bulunan 2297 parsel ve 2298 parsel sayılı sırasıyla 14.805,20 m2 ve 25.232,07 m2 yüzölçümündeki taşınmazlar orman niteliğinde Hazine adına tesbit edilmiştir.
Davacı 2297 ve 2298 sayılı parsellerin orman vasfında olmadığını, kendisi tarafından yıllardır tarla olarak kullanıldığını beyanla taşınmazların 2/B içerisine alınarak tapusunun iptali ile adına tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiş, yargılama devam ederken 2298 sayılı parsele ilişkin davasından feragat etmiştir. Yargılama sonunda mahkemece; davanın kısmen kabulü ile ......köyü 2297 parsel sayılı taşınmazın 14.805,20 m2 yüzölçümü ve tarla vasfı ile Maliye Hazinesi adına tapuya kayıt ve tesciline; taşınmazın 20 yılı aşkın süredir fasılasız ve nizasız olarak ......oğlu, 01/01/1947 doğumlu, davacı ..."in kullanımında olduğunun taşınmazın tapu kaydındaki beyanlar hanesine şerhedilmesine, 2298 parsel sayılı taşınmaza ilişkin açılan davanın vaki feragat nedeniyle reddine; taşınmazın 2532,07 m2 yüzölçümü ve orman vasfı ile Maliye Hazinesi adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmiş, hüküm davalı ... Yönetimi vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmiştir.
Dava, kullanım kadastrosuna itiraz davasıdır.
Taşınmazın bulunduğu yörede 6831 sayılı Kanun ve 3373 sayılı Kanun ile değişik 7. maddesine göre orman kadastro ve 2/B çalışmaları yapılmış ve 21.05.1991 tarihinde ilan edilmiştir.
Mahkemece 2297 parsel sayılı taşınmazın davacının babasının kullanımında iken ölümü ile davacı tarafından 20 yılı aşkın süredir kullanıldığı üzerindeki meşe ağaçlarının komşu parsellerden tozlaşma yoluyla kendiliğinden yetişen ağaçlar olduğu bunların davacı tarafından özellikle bakılıp korunduğu ve zaman içinde çoğaldığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ise de 22.11.2015 havale tarihli bilirkişi raporuna ekli fotoğrafta doğu kısımının tamamen kalan kısmında da dağınık halde orman ağacı bulunduğu görülmektedir ve aynı raporda taşınmazın üzerinde 80 adet 60-100 yaşlarında muhtelif çap ve boyda meşe ağacı, 2 adet erik, 2 adet kiraz ve 4 adet elma bulunduğu ifade edilmektedir. Açıklandığı üzere taşınmazın fiili durumda eylemli orman niteliğinde olduğu anlaşılmaktadır.
Devlet Ormanları Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 169/1-2, 3402 sayılı Kadastro Kanununun 16/D, 18/2 maddeleri, 6831 sayılı Orman Kanunu ve Yargıtayın yerleşik uygulamalarına göre tâbi servet niteliğinde olup, özel mülkiyete konu olamaz. Ormanlar tapu
kaydı, kazandırıcı zamanaşımı yoluyla veya başka bir yol ile kazanılamaz. Tapu ve zilyetlikle ormandan toprak kazanma olanağı sağlayan 3402 sayılı Kanunun 45. maddesinin ilgili fıkraları, Anayasa Mahkemesinin 01.06.1988 gün ve 31/13 E.K.; 14.03.1989 gün ve 35/13 E.K. ve 13.06.1989 gün ve 7/25 E.K. sayılı kararları ile iptal edilmiş olup, diğer fıkraları da 3.3.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5304 sayılı Kanunla yürürlükten kaldırıldığından bu yollarla ormandan yer kazanılamayacağına ve dava konusu taşınmaz eylemli orman niteliğinde bulunduğuna göre mahkemece davacının davasının reddine karar verilmesi gerekirken aksi düşüncelerle yazılı biçimde karar verilmiş olması doğru görülmemiş, bu nedenle hükmün bozulmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalı ... Yönetimi vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 12/12/2019 günü oy birliğiyle karar verildi.