Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/3369 Esas 2019/2317 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/3369
Karar No: 2019/2317
Karar Tarihi: 27.03.2019

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/3369 Esas 2019/2317 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı şirket hissedarı olan müvekkilin, Olağanüstü Genel Kurul Toplantısı'nda bilgi edinme hakkının gereği gibi karşılanmadığını ileri sürerek davalı şirketin ticari defter ve kayıtları üzerinde bilgi edinme ve inceleme yetkisi verilmesi talep edilmiştir. İlk olarak verilen kararın temyizi reddedilmiş, ardından karar düzeltme istemi yapılmıştır. Ancak gerekçeli sebeplerin bulunmaması sebebiyle karar düzeltme talebi reddedilmiştir. Kararda TTK'nın 437/4 maddesi ve HUMK 442/3 maddesi açıklanmıştır.

11. Hukuk Dairesi 2017/3369 E. , 2019/2317 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada ... 15. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 14/05/2015 gün ve 2014/1408 - 2015/320 sayılı kararı onayan Dairenin 21/06/2017 gün ve 2016/1161 - 2017/3951 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette hisse sahibi olduğunu, davalı şirketin 03/11/2014 tarihli Olağanüstü Genel Kurul Toplantısı"nda müvekkili tarafından gündem maddelerine ilişkin olarak bilgi alma hakkının kullanıldığını ancak bilgi edinme hakkının gereği gibi karşılanmadığını, bazı soruların cevapsız bırakıldığını, bilgi edinme hakkının reddedilmiş ve gereği gibi karşılanmamış olması sebebiyle muhalefet şerhinin Genel Kurul Tutanağı"na dercedildiğini ileri sürerek TTK"nın 437/4. maddesi uyarınca davalı şirketin ticari defter ve kayıtları üzerinde bilgi edinme ve inceleme yetkisi verilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen kararın davacı vekili tarafından temyizi üzerine mahkemenin 18.09.2015 tarihli ek kararı ile kararın kesin olması nedeniyle temyiz talebinin reddine karar verilmiş; ek kararın davalı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 27,10 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 27/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.