Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/4178 Esas 2020/6879 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4178
Karar No: 2020/6879
Karar Tarihi: 12.11.2020

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/4178 Esas 2020/6879 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçlamasıyla açılmış davada mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanığın infaz rejimi hakkında karar verilmediği için, mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmemiştir. Mahkeme kararında, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin uygulanmasında Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Dosyadaki deliller ve yapılan yargılama sonucu, sanığın sair temyiz nedenleri reddedilmiştir. Ancak, adli emanet sırasında kayıtlı suça konu sürücü belgesinin dosyada delil olarak saklanması yerine müsaderesine karar verilmesi kanuna aykırı olduğu için, karar bozulmuştur. Yeniden duruşma yapılmasına gerek olmadığı için, hüküm fıkrasından müsadere ile ilgili bölüm çıkarılmış ve yerine \"Adli emanetin 2014/8689 sırasında kayıtlı suça konu sürücü belgesinin dosyada delil olarak saklanmasına\" ibaresi yazılmıştır. Kararda bahsedilen kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı TCK'nin 53. ve 58/6. maddeleri, Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nin 321. ve 322. maddeleri.

11. Ceza Dairesi 2018/4178 E. , 2020/6879 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz nedenlerinin reddine, ancak;
Adli emanetin 2014/8689 sırasında kayıtlı suça konu sürücü belgesinin dosyada delil olarak saklanması yerine müsaderesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından müsadere ile ilgili bölüm çıkarılarak yerine "Adli emanetin 2014/8689 sırasında kayıtlı suça konu sürücü belgesinin dosyada delil olarak saklanmasına" ibaresinin yazılması suretiyle, eleştiri dışındaki diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.11.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.