Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2016/2609 Esas 2017/2154 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde davacı vekili Avukat ... ile davalı vekili Avukat ... geldi. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar avukatları dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmıştı. Bu kere dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan iş bedelinin tahsili istemine ilişkin olup mahkemece ıslah dilekçesi gözetilerek davanın kabulüne dair verilen karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Taraflar arasında 27.06.2012 tarihli iki adet “inşaat, montaj ve malzeme alım sözleşmesi” kapsamında Leolandcity evleri triplex villaların her biri için iç dizayn, malzeme, montaj, işçilik ve içeriğine yönelik anahtar teslim sözleşme imzalanmıştır. Sözleşme tarihinde yürürlükte bulunan 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 365. maddesi uyarıca götürü bedel eser sözleşmesi mevcut olup sözleşme bedeli her bir villa için 45.000,00 TL olarak kararlaştırılmıştır. Her ne kadar mahkemenin de hükmüne esas aldığı 20.04.2015 tarihli bilirkişi raporunda villalarda yapıldığı tespit edilen işlerin yapım bedelli ayrı ayrı belirlenmişse de götürü bedelli sözleşmelerde yüklenicinin hak ettiği iş bedelinin yapılan işin fiziki gerçekleşme seviyesinin götürü bedele oranlanarak belirlenmesi gerekir. Bu durumda yüklenicinin sözleşme kapsamında iş bedeli alacağının hesaplanması için işin bütününe göre her bir villa ayrı ayrı değerlendirilip fiziki gerçekleşme seviyesinin belirlenmesi ve bu belirlenecek seviyenin 45.000,00 TL götürü iş bedeline oranlanarak yüklenicinin alacağının hesaplattırılması gerekmektedir. Ayrıca gerek dava dilekçesinde gerekse mahkemece aldırılan bilirkişi raporunda sözleşmenin 4. maddesine belirtilen iş kalemleri dışında yüklenicinin sözleşme dışı iş yaptığı da anlaşılmıştır. Bu alacak kalemleri için de BK’nın
410. maddesinde düzenlenen vekâletsiz iş görme hükümleri uyarınca iş sahibinin yararına ise imalâtın yapıldığı yıl mahalli piyasa rayicine göre alacağı hesaplanıp ve sözleşme kapsamında iş bedeline ilave edilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamış kararın bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte belirtilen sebeplerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca hükmün davalı yararına BOZULMASINA, 1.480,00 TL duruşma vekâlet ücretinin davacıdan alınarak Yargıtay"daki duruşmada vekille temsil olunan davalıya verilmesine, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 22.05.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.