Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/6004 Esas 2019/123 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6004
Karar No: 2019/123
Karar Tarihi: 07.01.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/6004 Esas 2019/123 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davası sonucunda sanık 2 yıl 5 ay 5 gün hapis cezasına çarptırılmıştır. Ancak, bozma sonrası yapılan yargılama giderleri sanığa yükletilmiş ve hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olan hak yoksunlukları uygulanmamıştır. Bu nedenlerle karar temyiz edilmiş ve Yargıtay 17. Ceza Dairesi, ilk hükümde hataların olduğu ve bozulması gerektiği sonucuna varmıştır. Yeniden yargılama yapılması gerektiğini belirten daire, hüküm fıkrasına TCK'nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilerek uygulanması ve yargılama giderlerinin sanıktan alınarak hazineye irat kaydına geçirilmesi talimatını vermiştir. İlgili kanun maddeleri ise TCK'nın 53. maddesi ve 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi olarak belirtilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2017/6004 E. , 2019/123 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Lehe bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin sanığa yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
2-Hırsızlık suçundan 2 yıl 5 ay 5 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilen sanık hakkında, hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olan ve 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasında düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanması hususunda bir karar verilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ün temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasına, "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" cümlesinin eklenmesi ve ayrıca hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin bölümün çıkartılarak, yerine “Bozma öncesi yapılan 24,00 TL"nin sanıktan alınarak hazineye irat kaydına, bozma sonrası yapılan yargılama giderinin hazine üzerinde bırakılmasına" cümlesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.