MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet - Beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
O yer Cumhuriyet savcısı’nın temyiz isteminin, sanık hakkında müştekiler ..., ..., ..., ..., ..., ...’a yönelik hırsızlık suçundan kurulan beraat hükmü ile müşteki ...’ya yönelik kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
I-Sanık hakkında müştekiler ..., ..., ..., ..., ..., ...’a yönelik hırsızlık suçundan kurulan beraat hükümlerine yönelik o yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin incelenmesinde;
...49. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.04.2011 tarih, 2004/854-816 sayılı ilamı ile sanık hakkında, müştekiler ..., ..., ..., ..., ..., ...’a yönelik hırsızlık suçundan beraat kararı, müştekiler... ve ...ya yönelik hırsızlık suçlarından ve müştekiler ... ve...’e yönelik görevi yaptırmamak için direnme suçundan mahkumiyet kararları verildiği, bu kararı sanık müdafiinin sadece müştekiler... ve ...ya yönelik hırsızlık suçlarından ve müştekiler ... ve...’e yönelik görevi yaptırmamak için direnme suçu yönünden temyizi ile Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 21.04.2015 tarih, 2015/461 esas sayılı ilamı ile hırsızlık ve görevi yaptırmamak için direnme suçları yönünden yapılan incelemede hükmün bozulmasına karar verildiği ve temyiz edilmeyen müştekiler ..., ..., ..., ..., ..., ...’a yönelik hırsızlık suçları yönünden kurulan beraat hükmünün bu şekilde kesinleşmesine rağmen; ...10. Ağır Ceza Mahkemesince kesinleşmiş karara konu hırsızlık davasının yeniden esasa kaydedilip, mükerrer olarak yeniden kurulan 29.09.2015 tarihli hükmün hukuki değerden yoksun ve yok hükmünde olduğu, bu bakımdan hukuken varlık kazanmayan bir kararın temyiz davasına konu edilmesi de mümkün olmadığından, o yer Cumhuriyet savcısının konusu bulunmayan temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanık hakkında müştekiler ... ve ...’a yönelik hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Sanığın eylemlerine uyan 765 sayılı TCK"nın 495/2, 493/1, 522. maddelerinde tanımlanan yağma ve hırsızlık suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun"un 102/3 ve 104/2. maddeleri ile 5237 sayılı TCK"nın aynı suça uyan 142/1-b, 35, 151, 66/1-e, 67/4. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu, anılan Kanun"un 7/2, 5252 sayılı Kanun"un 9/3. maddeleri ışığında, zamanaşımı bakımından 5237 sayılı Kanun hükümlerinin sanık yararına olması ve suçun işlendiği 27/08/2004 gününden inceleme tarihine kadar aynı Kanun"un 66/1-e, 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık sürenin geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısı ile sanık müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, 10/11/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.