MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, fazla çalışma ücreti ve hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde 02.08.2002 - 07.12.2009 tarihleri arasında Malzeme Ambar Sorumlusu sıfatıyla çalıştığını, çalışma süresi boyunca, üretimin yoğun olarak gerçekleştiği Mayıs - Ocak ayları arasında hafta içi 08.00 - 18.00 saatleri arasında olması gereken mesainin 21.00 - 22.00"ye kadar devam ettiğini, Cumartesi ve Pazar günleri ise 08.00 - 16.00 saatleri arasında çalıştırıldığını, Mayıs - Ocak ayları arasındaki dönemde hafta tatilinden yararlandırılmadığını, Ocak - Mayıs ayları arasında ise hafta içi mesailerine ek olarak her ay ortalama 2 ya da 3 Cumartesi ve Pazar olacak şekilde 08.00 - 16.00 saatleri arasında çalıştırıldığını, davalı işyerinde yılda ortalama 10 defa İSO, HACEP ve HİJYEN denetimi olduğunu, bu denetimler sırasında da 08.00"de başlayan mesaisinin en erken saat 24.00. 01.00 arasında sona erdiğini, yine bu denetimler sırasında ertesi gün 06.00"ya kadar çalıştığının da olduğunu, bu şekilde fazla çalışma yapmasına ve hafta tatilinden yararlanamamasına karşın, bu sürelere ilişkin zamlı ücret ödenmediğini, ara sıra yapılan ödemelerin ise eksik olarak yapıldığını iddia ederek, fazla mesai ücreti ile hafta tatili ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının, şirketin ... Ambar Sorumlusu olarak çalıştığını ve müvekkil şirket Yönetim Kurulunun almış olduğu karar gereği yeniden yapılanmaya gidildiğinden bazı görev ve unvanlar iptal edilmek zorunda kalındığı için davacının hizmet akdinin feshedildiğini, kabul etmemekle birlikte, fazla çalışma ve hafta tatili alacakları 5 yıllık zaman aşımına tabi olduğu için, dava tarihinden geriye doğru 5 yıl öncesine ait ücret alacaklarının zaman aşımına uğradığını, diğer taraftan, fazla çalışma yaptığında ya da hafta tatilinde çalıştığında davacının fazla çalışma ücretlerinin ve hafta tatili ücretlerinin ödendiğini, bu durumun ücret bordrolarında da görüldüğünü iddia ile davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının sezon olarak adlandırılan Haziran-Ocak ayları arasındaki dönemde hafta tatilinde çalıştığı, hafta arasında hafta tatili kullanmadığı, hafta tatili ücreti alacağının bulunduğu, her ne kadar bilirkişi tarafından hesaplama yapılırken Haziran-Ocak ayları döneminde davacının 14 saat fazla çalışma yaptığı üzerinden zamanaşımı da göz önüne alınmak suretiyle hesaplama yapılmış ise de bu durum her iki ücretten de hakkaniyet indirimi yapılmak suretiyle dengelendiğinden yeniden bilirkişiden rapor alınmasına gerek duyulmaksızın fazla çalışma ücret alacağına ve hafta tatili ücreti alacağının bulunduğu gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili yasal süresi içinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece, davacının Haziran ve Ocak ayları arasında hafta tatili dahil haftanın ilk 5 günü toplam 45 saat, diğer 2 günü de 7’şer saat çalışma yaptığı tespit edilmiş ve bu durumda 6. ve 7. günler 7’şer saatten çalışıldığı için bu haftalar için 14 saat fazla çalışma ücreti hesaplanmıştır. Davacının 7. gün için yaptığı çalışmanın hafta tatili alacağının hesaplanmasında değerlendirilmesi gerekirken, o gün için yapılan çalışmaların aynı zamanda fazla mesai hususunda hesaba dahil edilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 20.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.