Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/15124 Esas 2014/11858 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Malatya 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 17/09/2013
NUMARASI : 2013/195-2013/443

Taraflar arasındaki rücuen tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı A.. Ş.. ve davalı K.. M.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili; müvekkili şirkete kasko sigortalı.... plaka sayılı aracın sürücüsünün 25/02/2012 tarihinde, hızlı olması zeminin ıslak olması ve davalı karayolları tarafından, karayoluna serilmek üzere yolun ortasına dökülmüş bulunan kum yığınını geç farketmesi nedeniyle yoldan çıkarak tek taraflı ve yaralanmalı kazanın meydana geldiğini; davalı kurumun 2918 sayılı Karayolları Trafik Yönetmeliği"nin 19/B maddesini ihlal ettiği gerekçesiyle fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 10.948,00 TL"nin rücuen tazminatın tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili; kazanın olduğu yolda çalışma olduğuna ilişkin işaretlemelerin yapıldığını; kazanın, araç sürücüsünün uyarıcı levhalara uymadan aracını hızlı kullanmasından dolayı meydana geldiğini belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan kanıtlara ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile 10.150,00 TL"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı A.. Ş.. ve davalı K.. M.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalı K.. M.."nü hizmet kusuru nedeniyle dava etmiştir. Kamu hizmeti görmekle yükümlü olan davalı kamu hizmeti sırasında verdiği zararlardan dolayı özel hukuk hükümlerine tabi değildir. İdari karar ve eylemlerden doğan zararlar niteliğinde bulunan zararın ödetilmesi istekleri 11.2.1959 günlü ve 17/15 sayılı Yargıtay İçtihatı Birleştirme Kararında değinildiği üzere tam yargı davasının konusunu oluşturur. Bu davaların ise 2577 Sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunun 2. maddesi hükmünce idari yargı yerinde açılması gerekir. Yargı yolu dava şartlarından olup mahkemece resen incelenmesi ve dava dilekçesinin yargı yolu bakımından reddi gerekirken, işin esasına girilerek yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı K.. M..’nün temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 16/09/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.