Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi


Taksirle öldürme suçundan sanıkların ayrı ayrı mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 23:10 sıralarında sanık ..."ün sevk ve idaresindeki sayılı motosiklet ile bölünmüş yolun sol tarafına ayrılan üst geçide girdikten sonra yolun karşısına geçmekte olan ..."a motosikletinin sağ kısmı ile çarparak olay yerini terk ettiği, bu sırada aynı yöne seyreden sanık ...’ün sevk ve idaresindeki otomobili ile yolda yatan yayayı gördüğü, çarpmamak için sola manevra yaptığında yolda yatan arkadaşına arkadaşına yardım etmek için sol taraftan yol kaplamasına girmiş olan ..."a aracının sol ön kısmı ile çarptığı, ... ile ..."ın kaza mahallinde öldükleri, kazanın meydana gelmesinde sanıkların tali kusurlu olduğunun tespit edildiği olayda;
1- ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca itiraz kanun yoluna tabi bulunduğu, sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı ile ilgili olarak dosyanın incelenmeksizin mahkemesine iadesinin temini için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2-... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin lehe hüküm uygulanması gerektiğine, sanığın en fazla taksirle yaralamadan sorumlu tutulması gerektiğine, olayın oluşuna ve saire ilişkin, katılan vekilinin ceza miktarına, cezanın seçenek yaptırıma çevrilmemesi gerektiğine, eksik incelemeye ve saire ilişkin temyiz itirazlarının reddine ancak;
1-Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2-Sanık hakkında hükmedilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında esas tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddelerine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince istemine aykırı olarak BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 4. paragrafının hükümden çıkarılarak yerine, “Sanığın sosyal ve ekonomik durumu nazara alınarak 1 yıl 8 ay gün hapis cezasının TCK"nın 50/4. maddesi delaleti ile 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 605 tam gün olarak belirlenmesine; TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 12.100 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibarelerinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.11.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.