MAHKEMESİ : Ankara 7. İş Mahkemesi
TARİHİ : 25/10/2013
NUMARASI : 2012/289-2013/1026

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalı bakanlık bünyesinde 15.6.1999 tarihinde çalışmaya başladığını, Türkiye Orman İşçileri Sendikası üyesi olduğunu, müvekkilinin de işçi olarak çalıştığı dönem içinde Türkiye Orman İşçileri Sendikası ile davalı Bakanlık arasında 1.1.1997-31.12.1998 01.01.1999-31.12.2000, 01.01.2001-31.12.2002 ve 01.01.2003-31.12.2004 tarihleri arası geçerli toplu iş sözleşmelerinin imzalandığını, 11,12,13,14 dönem toplu iş sözleşmesinin ücret artışlarının müvekkilinin ücretine tam olarak yansıtılmadığını, 1.1.2005 ve sonrası dönem artışları protokol ve sözleşmenin devamlılığı ilkelerine aykırı şekilde eksik ve geç yansıtıldığını, Toplu İş Sözleşmesinde yapılan iyileştirmelerin eksik uygulanması sonucu müvekkili ile diğer işçiler arasında ücret farkı ile ikramiye ve ilave tediye farkı oluştuğunu, ücret farkı alacağı yönünden takip eden ayın 23.günü, ikramiye farkı yönünden ise 1 Temmuz ve 1 Ocak tarihlerinin temerrüt tarihi olduğunu belirterek; ücret farkı ve ikramiye farkı alacağının temerrüt tarihlerinden itibaren kademeli olarak en yüksek işletme kredisi faizi ile, ilave tediye farkı alacağının ise dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir
Davalı hazine vekili cevap dilekçesinde; davacının birtakım davaya konu alacaklarının zamanaşımına uğradığından reddinin gerektiğini, davalı Bakanlık"ça 2000 yılından itibaren işçi statüsünde çalıştırılan teknik elemanlara sadece toplu iş sözleşmelerinin 40. maddesinin ilgili bendi hükmü uygulanmadığını, diğer tüm hükümlerin eksiksiz olarak davacıya uygulanmaya devam edilmiş olup yapılan işlemlerin kanun mevzuata uygun olduğunu beyan ederek haksız ve yersiz açılan davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne Karar verilmesi üzerine Yargıtay 9. Hukuk Dairesi tarafından yapılan temyiz incelemesi sonucunda kararın, davacının fark ücret alacağı hesaplanırken yürürlükteki TİS"nin ilgili
maddesinin dikkate alınmadığı ve talepten fazlasına karar verildiği gerekçesi ile bozulmasına hükmetmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyulmuş ve alınan ek rapora göre davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
Karar davalı vekilince süresinde temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Karara esas teşkil eden bilirkişi raporunda, davacının vasıflı büro işçisi olduğu gerekçesiyle davacının ücretinin ilgili TİS 40/F maddesi yollamasıyla Ek-1/b cetvelinin III. grubuna göre belirlendiği, fakat davacının ücretinin belirlendiği Ek-1/b cetvelinin III grubunda vasıflı büro işçilerinin sayılmadığı, Ek-1/b V. grupta, açıkça sayılan pozisyonlar dışındaki işçilerinin ücretinin belirlendiği, davacının ücretinin Ek-1/b V. gruba göre belirlenmesi gerekirken Ek-1/b III. gruba göre belirlenmesi hatalı olmuştur.
3-Somut olayda, mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verildiği halde karara esas teşkil eden bilirkişi raporunda, bozma ilamında işaret edilen davacının 01.01.1997-31.12.2004 tarihleri arasında yürürlükte bulunan TİS zamlarının kendisine uygulanmasını talep ettiği halde talep aşılarak 31.07.2008 kadar fark alacaklarını hesaplandığı, mahkemece bozma ilamına uyulduğu halde gerekleri yerine getirilmeyerek yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup hükmün belirtilen nedenle tekrar bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
Kabule göre kıdem terfi zammı ile ilgili mahkemece verilen karar 9. Hukuk Dairesi tarafından bozma kapsamı dışında bırakılarak kesinleştiği, bu alacak yönünden usuli kazanılmış hak oluşturulduğundan bu alacağa yönelik davalı temyiz itirazları reddedilmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, 10.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi