MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın katılana ait şirketin bir şantiyesinde muhasebe işleri ile uğraştığı ve şantiye giderleri için kendisine verilen paradan 11.817,70 TL"yi uhdesine geçirdiği iddia edilen olayda;
Mahkeme tarafından bilirkişi raporu esas alınarak hazırlanan gerekçeye göre; sanığın katılandan aldığı paranın sabit olduğu ancak sanık tarafından harcandığı belirtilen paralara ait liste ve tutanağın katılan tarafından tek taraflı olarak hazırlanması ve sanığın imzasının olmaması nedeniyle aradaki farkın sanık tarafından harcandığına dair delil olmadığı belirtilerek beraat kararı verilmiş ise de; şirketin muhasebesinin resmi kayıtlarının merkezde tutuluyor olması, sanığın harcamalarını belgeleriyle merkez muhasebeye yolladığını, bir kısım harcamaların belgesiz olduğunu savunması ve bilirkişi raporunda merkezdeki muhasebe kayıtlarının incelenmemesi, ayrıca işçinin alacak davası ile ilgili Ankara 4. İş Mahkemesinin 2015/131 numaralı gerekçeli kararına göre; alınan bilirkişi raporunda sanığın uhdesinde bulunan 11.817,70 TL"yi şirkete ödemediğinin belirtilmesi karşısında;
Maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde ortaya çıkarılması bakımından; Ankara 4. İş Mahkemesinin 2011/668 esas numaralı dava dosyasındaki bilirkişi raporunun ve bu rapora esas alınan bilgi ve belgelerin onaylı örneklerinin temini, şirketin merkezinde tutulan o döneme ait defterlerle birlikte dosyanın alanında uzman bilirkişi heyetine verilerek sanık tarafından gider olarak sunulan fatura makbuz ve belgelerle, harcanması için sanığa katılan tarafından verilen paranın karşılaştırılması, açık çıkması halinde sanıktan söz konusu miktarın ne şekilde harcandığına dair ayrıntılı beyan alınması ve beyana göre gerekli incelemelerin yapılmasından sonra sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme ve isabetsiz gerekçelerle sanığın atılı suçtan beraatine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.