Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/27849 Esas 2020/12347 Karar Sayılı İlamı

Muhafızın görevini kötüye kullanması suçundan sanık ..."ın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 295/2, 62, 50/1-a ve 52/2. maddeleri gereğince 3.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair...5. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/05/2017 tarihli ve 2016/345 esas, 2017/189 sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 11/12/2019 gün ve 14816-2019 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17/12/2019 gün ve 2019/127239 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Muhafızın görevini kötüye kullanması suçundan sanık ..."ın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 295/2, 62, 50/1-a ve 52/2. maddeleri gereğince 3.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair...5. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/05/2017 tarihli ve 2016/345 esas, 2017/189 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre; sanık hakkında katılana karşı üzerine atılı suçu işlediğinden bahisle mahkûmiyetine karar verilmiş ise de, kendisi ile birlikte bahse konu suçu işlediği iddia olunan ve mahkûmiyetine karar verilen diğer sanık ... hakkındaki hükmün istinaf edilmesi üzerine, ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 14/11/2017 tarihli ve 2017/2324 esas, 2017/2767 sayılı kararı ile; "....Bu açıklamalar ışığında somut olay incelendiğinde, sanık ...’ın ilaç ihtiyacı olan şüpheli ile birlikte diğer şüphelileri nezarethanenin bulunduğu kısımdan çıkartarak, karakolun üst katına alması ve burada çay ve sigara içilmesine izin vermesi eyleminde, şüphelilere serbest ve özgür iradelerine göre hareket edebilecekleri bir ortam yaratılmadığı, kolluk gücünün etkin olduğu alanda bulundukları,yasal ifade ile şüphelilerin bulundukları yerden uzaklaşmadıkları anlaşılmış olmakla, bu itibarla atılı suçun unsurlarının oluşmadığı anlaşıldığından, sanığın istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesinin mahkumiyet hükmünün kaldırılarak unsurları oluşmayan atılı suçtan sanığın beraatine.." şeklinde karar verilmiş olduğu anlaşılmakla, aynı suçtan dolayı mahkumiyetine karar verilen sanık yönünden de beraat kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık ... hakkında muhafızın görevini kötüye kullanması suçundan verilen 16/05/2017 tarihli ve 2016/345 E.- 2017/189 K. sayılı mahkûmiyet hükmü ile ilgili olarak iddianamedeki nitelendirme, sevk maddeleri ile temyizin kapsamı, Yargıtay Kanunu"nun 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu"nun 30.01.2019 gün ve 2019/1 sayılı kararına göre, 17.12.2019 tarihli tebliğname tarihi itibariyle işin incelenmesi Yüksek 8. Ceza Dairesi"nin görevine girdiğinden Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daireye gönderilmesine, 10/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.