Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/3930 Esas 2019/5392 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3930
Karar No: 2019/5392
Karar Tarihi: 14.03.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/3930 Esas 2019/5392 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiştir. Kararın hukuki değerden yoksun bulunduğu kabul edilerek yapılan incelemede, eski hale getirme talebi konusunda yerel mahkemenin karar verme yetkisinin olmadığı belirtilmiştir. Sanığın yüzüne karşı verilen kararda kanun yoluna başvuru süresinin belirtildiği ancak yasal süreyi geçirdiği için eski hale getirme talebi ve temyiz isteminin reddedildiği ifade edilmiştir. Kararda yer alan kanun maddeleri şunlardır: Anayasa'nın 40. maddesi, 5271 sayılı CMK'nin 232/6. maddesi, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 310/1. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2018/3930 E. , 2019/5392 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Temyiz talebinin reddi

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
5271 sayılı CMK"nin 42/1.maddesinde yer alan "süresi içinde usul işlemi yapılsaydı, esasa hangi mahkeme hükmedecek idiyse, eski hâle getirme dilekçesi hakkında da o mahkeme karar verir" şeklindeki hüküm karşısında, sanığın eski hale getirme talebi konusunda karar verme yetkisi Yargıtaya ait olup yerel mahkemenin eski hale getirme talebinin reddine dair ek kararın hukukî değerden yoksun bulunduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın yüzüne karşı verilen kararın hüküm fıkrasında, Anayasa"nın 40, 5271 sayılı CMK"nin 232/6. maddeleri uyarınca kanun yoluna başvuru süresinin belirtilmesine rağmen, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra hükmü temyiz etmesi nedeniyle yasal süreyi geçirdiği, bu nedenle sanığın eski hale getirme ve buna bağlı olarak temyiz isteminin reddiyle usul ve kanuna uygun olan temyiz isteminin reddine dair 01.12.2015 tarihli ek kararın ONANMASINA, 14.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.