MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 12. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 20/03/2014
NUMARASI : 2013/355-2014/90

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı A. Sigorta A.Ş vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkiline ait aracın, davalılardan E.. S..’un işleteni ve sürücüsü, A. Sigorta A.Ş.’nin trafik sigortalısı olduğu aracın çarpması sonuca hasarlandığını belirtip, 2.850,00 TL hasar bedelinin 15.08.2012 tarihinden işleyecek avans faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen, fazlaya dair hakları saklı kalmak üzere 3.000,00 TL araç mahrumiyeti zararının kaza tarihinden işleyecek avans faiziyle birlikte davalı E.. S..’dan, 3.000,00 TL değer kaybı tazminatının ise kaza tarihinden işleyecek avans faiziyle davalılardan müştereken müteselsilen tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı A. Sigorta Şirketi vekili, yetki itirazında bulunup, davadan önce davacıya ödemede bulunduklarını belirtip, sorumluluklarının kusurla sınırlı olduğunu ve değer kaybı tazminatının zorunlu mali mesuliyet sigortası poliçe teminatı kapsamında olmadığını bildirerek davanın reddini savunmuştur.
Davalı E. S. davacı ile sulh olma imkanlarının olmadığını bildirmiştir.
Mahkemece toplanan delillere ve tüm dosya kapsamına göre davanın kısmen kabulü ile onarım bedeli olarak kusur durumuna göre hesaplanan 2.145,00 TL’nin 15.08.2013 ödeme tarihinden işleyecek avans faiziyle birlikte, değer kaybı olarak hesaplanan 1.000,00 TL ile aracın kullanılamamasından doğan zarar karşılığı 210,00 TL olmak üzere toplam 3.355,00 TL tazminatın kaza tarihinden işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline ve hükmün infazı sırasında
ödemelere ilişkin beyanların dikkate alınması ile mükerrer tahsilatın önlenmesine karar verilmiş, hüküm davalı A. Sigorta A.Ş. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava trafik kazasından kaynaklanan, araç hasarı, değer kaybı ve araç mahrumiyeti tazminatı istemine ilişkindir.
6100 sayılı HMK.’nun 294.- 298. maddelerinde hükmün tefhimi, nasıl tesis edileceği ve sonrasında kararın nasıl yazılacağı etraflıca düzenlenmiştir. HMK.’nin 297. maddesinde; hüküm sonucu kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, istek sonuçlarından her biri hakkında verilen hükümle taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, mümkünse sıra numarası altında birer birer, açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesinin zorunlu olduğu açıklanmıştır. Başka bir anlatımla, tesis edilen hüküm, infazı kabil ve uygulanabilir olmalıdır.
Dava dilekçesinde 2 davalı olduğu halde hüküm fıkrasında infazda güçlük yaratacak şekilde hükmedilen tazminatın “davalıdan” tahsiline şeklinde ibare kullanılması doğru görülmemiştir.
2.Davalı sigorta şirketi vekili, yargılama sırasında müvekkili tarafından araç hasarına yönelik olarak 3.500,00 TL ödeme yapıldığını ileri sürüp, her hangi bir sorumlulukları kalmadığını savunarak şartlı biçimde imzalanmış ibra belgesi sunmuştur. Bu durumda davalı sigorta şirketi vekilinin ödeme iddiası araştırılıp, ödeme yapılıp yapılmadığı ve ödeme yapıldıysa miktarının tespiti ile sonucuna göre karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı olduğu biçimde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
3-Araç mahrumiyeti tazminatının zorunlu mali mesuliyet sigortası teminat kapsamında olmadığı ve dava dilekçesinde anılan tazminatın yalnızca davalı işletenden talep edildiği gözetilmeden yazılı biçimde araç mahrumiyeti yönünden davalı sigorta şirketi aleyhine hüküm kurulması doğru değildir.
4-Davacı vekili, dava dilekçesinde davalı araç sürücüsünün tam kusuruna göre 3.000,00 TL değer kaybı tazminatına hükmedilmesini talep etmiş, hükme esas alınan bilirkişi raporuna göre davalı aracının %25 kusurlu olduğu saptanmıştır. Mahkemece davacının talebine esas teşkil eden 3.000,00 TL üzerinden %25 kusur oranına göre 750,00 TL’ye hükmedilmesi gerekirken, ıslah yapılmadığı halde bilirkişi raporunda saptanan 4.000,00 TL değer kaybı miktarı üzerinden kusur oranına göre 1.000,00 TL’ye hükmedilmek suretiyle yazılı biçimde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı A.Sigorta A.Ş. vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı A. Sigorta A.Ş. geri verilmesine 15.9.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.