MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Elbistan 3. Asliye Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 30/11/2017 tarih ve 2017/170-2017/448 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı bankadan farklı tarihlerde almış olduğu ticari krediler nedeniyle haksız olarak dosya masrafı adı altında kesintiler yapıldığını ileri sürerek şimdilik 1.800 TL"nin davalıdan mevduata uygulanan en yüksek yasal faiziyle iadesini talep ve dava etmiş; ıslah dilekçesi ile talebini arttırmıştır.
Davalı vekili; davacının tüketici olmadığını, tüketici kredisi değil ticari kredi kullandırıldığını, bu nedenle davanın yasal dayanağı bulunmadığını, müvekkili bankanın verdiği hizmet karşılığında ücret isteme hakkının bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, taraflar arasındaki sözleşmenin 818 sayılı Borçlar Kanunu kapsamında değerlendirilmesi gerektiği, bozma ilamında taraflar arasındaki sözleşmede masraf, komisyon, kesinti yapılabileceğine dair hüküm bulunması halinde diğer banka uygulamaları araştırılarak değerlendirilmesi istenildiği, yapılan incelemede sözleşmede bu kapsamda bir düzenleme yapılmadığının tespit edildiği, davalı banka tarafından davacıya açılan krediler sonucunda davacıdan toplam 3.131,40 TL kesinti yapıldığı, davalı bankanın davacından kullandığı kredilerden oransal olarak %8,2405 oranında kesinti yaptığı, yapılan kesintilerin bu nedenle haksız olduğu gerekçesi ile davanın kabulüne, 3.131,40 TL"nin tahsiline karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, davalı banka tarafından davacıya kullandırılan ticari krediler nedeniyle tahsis ve değerlendirme ücreti adı altında tahsil edilen ücretlerin iadesi istemine ilişkindir.
Mahkemece evvelce verilen karar Dairemizin 08/03/2017 tarih 2015/13537 E.- 2017/13701 K. sayılı ilamıyla, dava konusu kredi sözleşmeleri temini sağlanarak, sözleşmede masraf/komisyon/kesinti tahsil edileceğine dair bir hüküm bulunup bulunmadığı, sözleşmede bu konuda bir oran belirtilmemiş ise emsal banka uygulamaları araştırılarak davalı banka uygulamasının yerinde olup olmadığı hususunda bankacılık alanında uzman bir bilirkişiden rapor alınıp, hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerektiğinden bahisle bozulmuş, mahkemece bozma ilamına uyularak, kredi sözleşmesinde masraf/komisyon adı altında kesinti yapılmasına cevaz veren bir düzenlemenin bulunmadığı, bu durumda kesintilerin haksız olduğu gerekçesi iledavanın kabulüne karar verilmiştir. Ancak, taraflar arasındaki kredi sözleşmelerinin 7. maddesinde bankaca kullandırılan krediden miktar ya da oran belirtilmeksizin masraf/komisyon alınabileceği belirtilmiştir. Bu durumda bozma ilamında belirtildiği üzere emsal banka uygulamaları araştırılarak hasıl olacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken eksik incelemeye ve yanılgı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıdaki bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 27/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.