Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2018/646 Esas 2019/3336 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/646
Karar No: 2019/3336

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2018/646 Esas 2019/3336 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı erkek ve davacı kadın tarafından açılan boşanma davasında, Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen karar temyiz başvuruları sonucu incelenmiştir. Davacı kadının tazminat miktarları yönündeki temyiz itirazları kabul edilirken, diğer itirazlar kabul edilmemiştir. Ekonomik ve sosyal durumlar, kusur dereceleri, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatler gibi faktörler dikkate alındığında, daha uygun miktarda maddi ve manevi tazminat takdiri yapılması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, davalı erkeğin tüm, davacı kadının sadece tazminat miktarlarına ilişkin temyiz itirazları kabul edilerek, karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi (hakkaniyet ilkesi)
- Türk Borçlar Kanunu'nun 50. ve 51. maddeleri (tazminat hükümleri)
- Türk Medeni Kanunu'nun 174/1. ve 174/2. maddeleri (maddi ve manevi tazminat hükümleri)

2. Hukuk Dairesi 2018/646 E. , 2019/3336 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından tazminatların miktarları yönünden; davalı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen tazminatlar ve nafaka yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin tüm, davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesinin 29.11.2017 tarih 2017/1390 esas - 2017/1618 karar sayılı kararının davacı kadın yararına hükmedilen tazminatlar yönünden BOZULMASINA, kararın bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 154.30 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 25.03.2019 (Pzt. )