MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İtirazın Kaldırılması ve Tahliye


Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş olup hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Davacı alacaklı 15.08.2014 başlangıç tarihli yazılı kira akdine dayanarak 26.05.2015 tarihinde haciz ve tahliye talepli olarak başlattığı icra takibi ile aylık 1.050,00 TL’den 2014 Eylül ayından 2015 Ağustos ayına kadar olan toplam kira alacağı 11.550,00 TL’nin faiziyle tahsilini istemiş, ödeme emri davalı borçluya 03.06.2015 tarihinde tebliğ edilmiştir. Davalı borçlu 10.06.2015 tarihli itiraz dilekçesi ile; kira sözleşmesinin akdedilmesinden sonra doğalgaz, su, elektrik katılım bedeli ile doğalgaz tesisat projesi bedelinin tarafınca ödendiğini, kiralayanın muvafakatı ile kiralanana masraf yapıldığını, yine kiralayanın talebi ile biriken aidat bedelinin ve vergi borçlarının tarafınca ödendiğini, takibe konu 2015 yılı Haziran, Temmuz ve Ağustos ayları kira bedellerinin ise muaccel olmadığını ileri sürerek borca, faize ve ferilerine itiraz etmiştir. Ödeme emrine davalı borçlu tarafından itiraz edilmesi üzerine, davacı alacaklı icra mahkemesine başvurarak itirazın kaldırılması ve tahliye isteminde bulunmuştur. Davalı borçlu; ev sahibinin yurt dışında yaşaması nedeniyle kiralayanın yapması gereken masrafları telefonla görüşerek rızasını alarak kendisinin yaptığını ve bu masrafları kiradan düştüğünü, bunun dışındaki kira bedellerini düzenli olarak ödediğini, herhangi bir borcu olmadığını savunmuştur. Mahkemece, tarafların tacir olmaması sebebiyle muacceliyet şartının hükümsüz olduğu, takibe konu 2015 yılı Mayıs ayına ilişkin ödeme dekontunun dosya içerisinde olduğu, Mayıs ayından öncesine ait kira bedellerinin ev sahibi ile arasındaki anlaşmaya uygun olarak ödendiğine dair davalı tarafından dosyaya ibraz olunan belgelerin hükme esas alındığı, zira kiracı tarafından faturaları ibraz edilen masrafların kiralananın kullanılabilmesi için zorunlu masraflar olduğunun anlaşıldığı, davacının ibraz ettiği faturaların takip talebine konu takip tarihinden önceki kira borçlarını karşıladığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kira alacağının tahsili için başlatılan takibe itirazın kaldırılması ve tahliye istemlerine ilişkindir.
1-Davacının tahliyeye yönelik temyiz itirazları yönünden;
İİK.nun 269/1. maddesi göndermesi ile TBK’nun 315. (BK 260.) maddesi gereğince 30 günlük ödeme süresinin dolması beklenmeden alacaklı tarafından icra mahkemesinden tahliye isteminde bulunamaz. Ödeme emri ile borçluya 30 günlük ödeme süresi verilmiş ve 03.06.2015 tarihinde tebliğ edilmiştir. Alacaklı vekili tarafından 30 günlük ödeme süresinin geçmesi beklenmeden ve temerrüt gerçekleşmeden 22.06.2015 tarihinde İcra Mahkemesinden tahliye isteminde bulunulmuştur. Bu nedenle davacı alacaklının tahliyeye yönelik temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının alacağa yönelik temyiz itirazlarına gelince;
2004 sayılı İcra ve İflas Yasasının kira akdi dışındaki itirazlar ve tahliye başlıklı 269/c maddesinde “Borçlu akdi reddetmeyip kiranın ödendiğini veya sair bir sebeple istenemeyeceğini bildirerek itiraz etmiş veya takas istemişse, itiraz sebeplerini ve isteğini noterlikçe re"sen tanzim veya imzası tasdik edilmiş veya alacaklı tarafından ikrar olunmuş bir belge yahut resmi dairelerin veya yetkili makamların yetkileri dahilinde ve usulüne göre verdikleri bir makbuz veya vesika ile ispat etmeğe mecburdur.” düzenlemesi bulunmaktadır. Buna göre davalının kira bedelinin ödendiğini veya sair bir sebeple istenemeyeceğini İİK."nun 269/c maddesindeki belgelerle ispat etmesi gerekir. Davalı borçlu İİK."nun 269/c maddesinde belirtilen makbuz ve belgelerden biri ile takibe konu kira bedellerini ödediğini kanıtlayamadığına göre, mahkemece 2015 yılı Haziran, Temmuz, Ağustos ayları kira bedelinin takip tarihi itibariyle muaccel olmadığı hususu da göz önüne alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçeyle davanın reddine karar verilmesi doğru değildir.
SONUÇ; Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tahliyeye yönelik temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte yazılı nedenle davacı vekilinin alacağa ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 sayılı Kanunla eklenen geçici 3. madde hükmü gözetilerek HUMK.nun 428 ve İİK.nun 366. maddesi uyarınca kararın alacağa hasren BOZULMASINA, taraflarca İİK"nun 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 06.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.