MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi


Davacı vekili tarafından davalı aleyhine 26/06/2012 gününde verilen dilekçe ile miras hukuku açısından aile konutunun sağ kalan eşe özgülenmesi (TMK m. 652) istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 10.11.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR
Dava, aile konutunun miras hakkına mahsuben sağ kalan eşe özgülenmesi isteğine ilişkindir.
Davacı vekili, müvekkilinin eşi mirasbırakan ...’nin 11.10.2009 tarihinde öldüğünü, ... İli, ... İlçesi, Büyükcami Mahallesi 175 ada 5 parsel sayılı taşınmazın aile konutu olduğunu, ... Aile Mahkemesinin 2010/278 Esas 2010/523 Karar sayılı kesinleşmiş ilamı ile ilgili parselin aile konutu olduğunun tespit edildiğini, müvekkilinin miras payına mahsuben ... İli, ... İlçesi, Büyükcami Mahallesi 175 ada 5 parsel sayılı taşınmazın tapusunun iptali ile müvekkili adına tescilini istemiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü, davalı vekili temyiz etmiştir.
TMK m. 652 uyarınca, eşlerden birinin ölümü hâlinde tereke malları arasında ev eşyası veya eşlerin birlikte yaşadıkları konut varsa; sağ kalan eş, bunlar üzerinde kendisine miras hakkına mahsuben mülkiyet hakkı tanınmasını isteyebilir.
Mahkemenin mirasın tümünün paylaşılması yönünde vermiş olduğu karar, dava konusu talebi aşar niteliktedir. Mahkemece yapılması gereken iş, karar tarihine en yakın tarihteki özgülenmesi istenen aile konutu ile murisin tüm malvarlığının değeri belirlenerek miras payına mahsuben davacıya özgülenmesinden ibaret olmalıdır. Yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 21.03.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.