Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/644 Esas 2020/1053 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/644
Karar No: 2020/1053
Karar Tarihi: 06.02.2020

Marka Hakkına Tecavüz - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/644 Esas 2020/1053 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığa ait iş yerinde yapılan aramada tescilli iki farklı firma adına ait markaların taklidi olan ürünlerin ele geçirilmesi sonucu Marka Hakkına Tecavüz suçu işlediği tespit edilen sanığa mahkumiyet cezası verilmiştir. Temyiz isteğinin reddedilmesine karar verilmiştir. TCK'nın 43/2. maddesi uyarınca cezanın artırılmaması suretiyle eksik ceza tayin edilmiş olmasına rağmen aleyhe temyiz edilmemesi nedeniyle bu husus bozma nedeni yapılmamıştır. Kararda geçen kanun maddesi TCK'nın 43/2. maddesidir ve bu madde Sanığın suçu işlediği sırada birden fazla suçtan hüküm giydiği takdirde hükümdar tarafından suçun ağırlığı dikkate alınarak cezanın artırılabileceğini belirtmektedir.

19. Ceza Dairesi 2020/644 E. , 2020/1053 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul 1.Fikrî ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesi
SUÇ : Marka Hakkına Tecavüz
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanığa ait iş yerinde aynı gün yapılan aramada iki farklı firma adına tescilli markaların taklidi olan ürünlerin ele geçirilmesi karşısında, tayin olunan cezanın TCK"nın 43/2. maddesi gereğince artırılmaması suretiyle eksik ceza tayin edilmişse de, aleyhe temyiz olmadığından bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun"da öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 06.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.