Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/1840 Esas 2018/4583 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/1840
Karar No: 2018/4583
Karar Tarihi: 27.09.2018

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/1840 Esas 2018/4583 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Taraflar arasındaki menfi tespit davasında, mahkeme borçluyu menfi tespit davası açmaya zorlayan icra takibinin haksız olduğuna karar vererek borçlunun maddi zararının alacaklıdan tahsil edilmesine hükmetmiştir. Ancak davalı bankanın takibi haksız ama kötü niyetli değildir. Bu sebeple davalı aleyhine kötü niyet tazminatına hükmedilmesi hatalıdır ve hükmün değiştirilmesi gereklidir. Bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, karar düzeltilerek onanmıştır. 6100 HMK geçici 3. maddeyle 1086 sayılı HUMK'nun 438/7. maddesi uyarınca karar verilmiştir. Kanun maddeleri, alacaklının kötü niyetli olduğu durumlarda kötü niyet tazminatına hükmedilebileceğini düzenlerken, davalı bankanın bu kapsamda değerlendirilmediği, dolayısıyla kötü niyet tazminatına hükmedilemeyeceği üzerine bir açıklama getirmiştir.

19. Hukuk Dairesi 2017/1840 E. , 2018/4583 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonucunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabul, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. - KARAR -
(1) Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
(2) Menfi tespit davasının kabulüne karar veren mahkemenin, borçluyu menfi tespit davası açmaya zorlayan icra takibinin haksız ve kötü niyetle yapılmış olduğu kanısına varması halinde, borçlunun talebi üzerine, borçlunun menfi tespit davası nedeniyle uğradığı zararın alacaklıdan tahsiline karar vermesi gerekmektedir (Bkz. KURU, Baki; İcra ve İflas Hukuku El Kitabı, İstanbul 2004, s. 333-334). Eldeki somut davada, alacağını devreden davalı banka takibinde haksız ise de, kötü niyetli değildir. Bu sebeple davalı aleyhine kötü niyet tazminatına hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bu husus bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 6100 HMK. nun geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bend uyarınca davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bendde açıklanan nedenlerle hükmün (2) nolu bendinin hükümden çıkartılarak, hükmün değiştirilen bu haliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 27/09/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.