Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/1959 Esas 2019/3317 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1959
Karar No: 2019/3317

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/1959 Esas 2019/3317 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı banka, ipoteğin kaldırılması davasının sonucunda yapılan muhakeme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen kararı temyiz etmiştir. Ancak, davalı banka tarafından ödenmesi gereken temyiz nispi peşin harcı alınmadığı için dosya ilgili mahkemeye iade edilmiştir. Ayrıca, tebligat işleminin doğru yapılması gerektiği, bilinen en son adresin tebliğe elverişli olmaması hallerinde sistemdeki adresin kullanılması gerektiği belirtilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- Tebligat Kanunu 21/2. Madde
- Tebligat Kanunu 10/1-2. Madde
- Harçlar Kanunu 492 Sayılı Kanun
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu 366. Madde
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu 344. Madde

2. Hukuk Dairesi 2019/1959 E. , 2019/3317 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVALILAR :1- ... 2-...
DAVA TÜRÜ : İpoteğin Kaldırılması
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı banka tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Davalı ..."a bölge adliye mahkemesi kararı ve davalı bankanın temyiz dilekçesi mernis adresi olduğu tebliğ zarfı üzerinde belirtilmek suretiyle, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesi uyarınca tebliğ edilmiştir. Tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır ( Teb. K m. 10/1). Adres kayıt sisteminde bulunan adresin bilinen en son adres olarak kabul edilebilmesi için bilinen en son adrese tebligat yapılamamış olması veya bu adresin tebliğe elverişli olmaması halinde mümkündür. Bilinen en son adresin tebliğe elverişli olmadığı anlaşılmadan veya bu adreste tebligat yapılamadığı görülmeden doğrudan adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresinde tebligatın yapılması; yapılan tebligatı usulsüz kılar (Teb. K m. 10/2). Bu bakımdan bölge adliye mahkemesi kararı ve davalı bankanın temyiz dilekçesinin tebligat zarfında mernis adresi olduğu belirtilmeksizin davalı ..."ın adresine tebliğ için gönderilmesi, şayet tebligatın yapılamaması halinde, Tebligat Kanunu"nun 10/2. maddesi uyarınca sistemdeki adresin bilinen son adres olduğu kabul edilerek buna göre tebligatın çıkarılması, bu şekilde belirtilen davalıya bölge adliye mahkemesi kararı ve davalı bankanın temyiz dilekçesinin usulüne uygun olarak tebliğ edilmesi gerekmektedir. Davalı ..."a bölge adliye mahkemesi kararı ve davalı bankanın temyiz dilekçesinin usulüne uygun olarak tebliği sağlanıp temyiz ve temyize cevap süresinin beklenmesine,
2- 492 sayılı Harçlar Kanunun"da ve bu kanuna ekli “Yargı Harçları” başlıklı (1) sayılı tarifede, 5766 sayılı ve 6217 sayılı Kanunlarla yapılan değişiklik gereğince; harca tabi davalarda yapılan temyiz başvurularından;
Temyiz başvuru harcının ve kararda gösterilen ilam harcının dörtte birinin (maktu harca tabi davalarda maktu harcın tamamı) temyiz peşin harcı olarak alınması (1 sayılı Tarife III /e bendi) zorunludur.
Hükmü temyiz eden davalı bankadan alınması gereken 853.87 TL temyiz nispi peşin harcın alınmadığı görülmektedir. Sözü edilen noksan harcın Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 366. maddesinin yollaması ile HMK"nın 344. maddesinde gösterilen usul uygulanılarak temyiz eden bankadan tahsili ile buna ilişkin makbuzun dosyaya alınmasından sonra gönderilmek üzere dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine İADESİNE oybirliğiyle karar verildi. 25.03.2019 (Pzt.)