2. Ceza Dairesi Esas No: 2020/22317 Karar No: 2020/12331 Karar Tarihi: 10.11.2020
Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/22317 Esas 2020/12331 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Mahkeme, suçun gece vakti işlendiği gerekçesiyle 5237 sayılı TCK'nın 143. maddesinden önce uygulanacak olan 35. maddeye aykırı davranıldığını belirterek, 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 143. maddesi uyarınca ceza yarı oranında artırılmalıdır. Ancak mahkemece 1/6 oranında artırım yapılmıştır. Ayrıca ceza hesaplamasında yanlışlık yapılmış ve sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesi uygulanmamıştır. Temyiz olmadığından karar onanmıştır. Kanun maddeleri olarak; 5237 sayılı TCK'nın 35., 53., 58., 61., 62. ve 143. maddeleri belirtilmiştir.
2. Ceza Dairesi 2020/22317 E. , 2020/12331 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 5237 sayılı TCK"nın 35. maddesinin, 143. maddesinden önce uygulanması suretiyle aynı Kanunun 61. maddesine aykırı davranılması, hırsızlık suçunun gece vakti işlenmesi nedeniyle, suç tarihinden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 63. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK"nun 143. maddesi uyarınca “Yarı oranında” artırım yapılması gerekirken yazılı şekilde 1/6 oranında artırım yapılması, mahkemenin uygulamasına göre 142/2-h ve 35. maddelerine göre belirlenen 2 yıl 6 ay hapis cezasından 143. maddesi uyarınca 1/6 oranında arttırım yapılarak 2 yıl 11 ay olarak bulunması gereken cezanın 2 yıl 9 ay olarak hesaplanması ve aynı Kanunun 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılarak 2 yıl 5 ay 5 gün olarak verilmesi gereken cezanın hesap hatası yapılarak yazılı şekilde 1 yıl 15 ay 15 gün verilmesi ve sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün olduğundan, bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanığın temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 10/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.