Esas No: 2002/1398
Karar No: 2003/2977
Karar Tarihi: 19.11.2003
Danıştay 4. Daire 2002/1398 Esas 2003/2977 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Seğmenler Vergi Dairesi Müdürlüğü, bir inşaat işinde asgari 10 işçi çalıştırma şartını yerine getirmediğinden dolayı ödenen istihkakların gelir (stopaj) vergisi ile fon payından kesildiği gerekçesiyle iade istemiyle dava açmıştır. Ancak davalı idare, asgari 10 işçi çalıştırma şartının yerine getirilmediği için 4325 sayılı Kanun'da düzenlenen istisnadan yararlanılamayacağını savunarak kararın bozulmasını istemiştir. Mahkeme ise davacının diğer inşaatlarda 10 veya daha fazla çalışan işçi bulundurduğunu tespit ederek istihkaklardan kesilen vergi ve fonun iadesine karar vermiştir. Danıştay, temyiz isteminin reddine karar vererek vergi mahkemesinin kararını onamıştır. 4325 sayılı Kanun'un 3/a maddesi gereği, istisnadan yararlanabilmek için asgari olarak 10 işçi çalıştırılması gerekmektedir. İstisnadan yararlanmak için, vergilendirme dönemi içinde yeni işe başlayan veya bırakanların faaliyet döneminde asgari 10 işçi çalıştırmaları ve kapsama dahil illerde aynı mükellefin birden fazla işyeri açması halinde bu işyerlerindeki işçi sayısının toplu olarak dikk
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2002/1398
Karar No: 2003/2977
Temyiz Eden : Seğmenler Vergi Dairesi Müdürlüğü/ANKARA
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : Davacının yapımını üstlendiği … İnşaatı işinde asgari 10 işçi çalıştırma şartını yerine getirmediğinden söz edilerek ödenen istihkaklarından kesilen gelir (stopaj) vergisi ile fon payının iadesi istemiyle dava açılmıştır. ... Vergi Mahkemesi … günlü ve E:…, K:… sayılı kararıyla; 4325 sayılı Kanun'un 3/a maddesine göre, Kanunda'ki istisnadan yararlanabilmek için asgari olarak 10 işçi çalıştırılması gerektiği, konuyla ilgili olarak yayımlanan 1 seri numaralı Olağanüstü Hal Bölgesinde ve Kalkınmada Öncelikli Yörelerde İstihdam Yaratılması ve Yatırımların Teşvik Edilmesi Genel Tebliği'nin 1/A bendinde de, asgari 10 işçi çalıştırma şartının vergilendirme döneminin tamamında aranacağı, vergilendirme dönemi içinde yeni işe başlayan veya bırakanlardan faaliyet döneminde asgari 10 işçi çalıştırma şartını yerine getirenlerinde istisnadan yararlanacakları ve kapsama dahil illerde aynı mükellefin birden fazla işyeri açması halinde bu işyerlerindeki işçi sayısının toplu olarak dikkate alınacağının belirtildiği, dosyanın incelenmesinden, olağanüstü hal bölgesinde bulunan … İnşaatını 24.4.1998 tarihinde üstlenip, işyerini 5.5.1998 tarihinde teslim alan davacının bu tarihten başlayarak 1999/Ocak ayına kadar geçen sürede fiilen ve sürekli olarak 10 işçi çalıştırma şartını gerçekleştirmediğinden söz edilerek istihkaklarından gelir (stopaj) vergisi ve fon kesintisi yapıldığı, konuyla ilgili olarak düzenlenen Yeminli Mali Müşavir raporunda bu şartın gerçekleştiği belirtilmesine karşın iade istemleri yerine getirilmeyerek söz konusu raporların yeniden düzenlenmesinin istendiğinin anlaşıldığı, mahkemelerince ara kararıyla, yeniden düzenlenen yeminli mali müşavir raporlarının istendiği ancak, uyuşmazlık konusu inşaatla ilgili olmadıklarının görüldüğü ayrıca, davacı tarafından savunmaya cevap dilekçesi ekinde mahkemelerine sunulan Sosyal Sigortalar Kurumu kayıtlarından çıkarılan listedende, davacının 4325 sayılı Kanun kapsamında olağanüstü hal bölgesindeki üç inşaatında fiilen ve sürekli olarak 10 ve daha fazla işçi çalıştırdığı anlaşıldığından 1999/3,5 ve 7 nci aylarda istihkaklardan kesilen gelir (stopaj) vergisi ve fon payının davacıya iadesine karar vermiştir. Davalı İdare, sözkonusu inşaatta asgari 10 işçi çalıştırma şartı yerine getirilmediğinden 4325 sayılı Kanun'da düzenlenen istisnadan yararlanılamayacağını ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti : Yasal dayanaktan yoksun bulunan temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
Tetkik Hakimi …'ın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …'nun Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dördüncü Dairesince gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.
Bu nedenle, temyiz isteminin reddine 19.11.2003 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
