Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/661 Esas 2019/3050 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/661
Karar No: 2019/3050
Karar Tarihi: 27.06.2019

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/661 Esas 2019/3050 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı kooperatifin yönetim kurulu kararıyla kendisine ait olan payın müvekkiline devrine ilişkin işlemin ve müvekkilin ortaklığının kabul edilmesini talep etmiştir. Ayrıca, C blok, bodrum kat, 13 ve 14 numaralı dairelerin tapusunun müvekkil adına tapuya tesciline, bu mümkün olmadığı takdirde şimdilik 10.000,00 TL alacağın dava tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesini de istemiştir. Davalı tarafın elinde davacı tarafa vereceği bir daire olmadığı, diğer giderler düşüldükten sonra dava konusu yerde bulunan 13 numaralı bağımsız bölüm için 45.770,00 TL, 14 numaralı bağımsız bölüm için 33.039,00 TL tazminat verilmesi gerektiği belirtilerek, davacı tarafın tescil talebinin reddine, tazminat talebinin kabulüne karar verilmiştir. Yerel mahkeme kararı, Daire tarafından da onanmıştır. Ancak, davacının konuyla ilgili imar barışı kanuna uygun olarak bir müracaatı olup olmadığı araştırılması gerektiği belirtilerek, mahkemece araştırma yapılması ve sonuca göre karar verilmesi için kararın re'sen bozulması gerektiği kararlaştırılmıştır.
7143 sayılı Kanun'un 16. maddesi kaçak yapılarla ilgili düzenlemeleri içermektedir. İmar barışı kapsamında projeye aykırılıkların giderilmesi için mahkemece araştırma yapılması gerekmektedir.

23. Hukuk Dairesi 2018/661 E. , 2019/3050 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

K A R A R

Davacı vekili, davalı kooperatifin yönetim kurulu kararıyla ... Kereste Ltd. Şti. adına..."ye ait olan payın müvekkiline devrine ilişkin işlemin ve müvekkilin ortaklığının kabulüne karar verildiğini, bu kararla ...ye ait olan 13 ve 14 numaralı dairelerin müvekkiline ait olması gerektiğini, oysa bodrum katlara ruhsat alınamadığından bahisle tapusunun verilmediğini ileri sürerek C blok, bodrum kat, 13 ve 14 numaralı dairelerin tapusunun müvekkil adına tapuya tesciline, bu mümkün olmadığı takdirde şimdilik 10.000,00 TL alacağın dava tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, davacı vekilinin temyiz istemi üzerine, Dairemizin 24.09.2012 tarih ve 2012/3208 E., 2012/5328 K. sayılı ilamıyla bozulmuştur.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda; davalı tarafın elinde davacı tarafa vereceği bir daire olmadığı, diğer giderler düşüldükten sonra dava konusu yerde bulunan 13 numaralı bağımsız bölüm için 45.770,00 TL, 14 numaralı bağımsız bölüm için 33.039,00 TL tazminat verilmesi gerektiği gerekçesiyle davacı tarafın tescil talebinin reddine, tazminat talebinin kabulüne karar verilmiş olup, verilen kararın taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 23.01.2018 tarih ve 2015/8213 E. ve 2018/164 K. sayılı ilamıyla yerel mahkeme kararının onanmasına karar verilmiştir.
Bu kez, Dairemiz kararına karşı davacı vekilince karar düzeltme talebinde bulunulmuştur.
1-Dosya ile ilgili karar verildikten sonra imar barışı olarak da nitelendirilen 7143 sayılı Kanun"un 16. maddesine göre kaçak yapılarla ilgili bir düzenlemeye gidilmiştir.
Somut olayda, dava konusu 7 parsel, C blok, bodrum katında bulunan kooperatif ortak yerlerinden olan 13 ve 14 no.lu bölümlerin tapuya tescil edilemediği, dava konusu yerlerin mimari projesinde tadilatla bağımsız bölüm haline getirilemeyeceğinin bildirildiği anlaşılmıştır. Bu parseldeki projeye aykırılıkların bu kanun uyarınca giderilmesi konusunda taraflarca müracat yapılıp yapılmaması önem arzetmektedir. Bu durumda imar barışı kapsamında mahkemece araştırma yapılarak sonucuna göre bir karar verilmesi için kararın re"sen bozulması gerekmiştir.
2-Bozma nedenine göre, davacı vekilinin karar düzeltme itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 23.01.2018 tarihli, 2015/8213 Esas, 2018/164 Karar sayılı onama kararının kaldırılmasına, yerel mahkeme kararının re"sen BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenle bozma nedenine göre davacı vekilinin karar düzeltme itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcı ile karar düzeltme harcının istek halinde iadesine, 27.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.