Mahkemesi :İş Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalılar tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı vekili; haklı gerekçe gösterilmeden iş akdinin tek taraflı ve kanuna aykırı olarak feshedildiğini öne sürerek feshin geçersizliğinin tespiti ile işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili davacının hakkında sürekli tutanaklar tutulduğunu, tutanaklar incelendiğinde davacının işine gereken özeni göstermediğini, davacının iş akdinin haklı nedenle feshedildiğini, kendilerine davalı Bakanlık tarafından davacının iş akdinin feshedilmesi talimatı geldiğini, bu talimata uyarak iş akdini feshettiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece feshin son çare olması ilkesine uyulmadığı ve geçerli bir nedeni de bulunmadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosyada bulunan 15.01.2015 tarih ve 9 no.lu tutanakta; davacı işçinin kurumda bakım altında olan çocuklarla münakaşaya giriştiği, sesini yükselterek çocuklara bağırdığı, çocukların yemeklerini tabaklarında karıştırarak verdiği, çocuklar böyle yiyemeyeceklerini midelerinin bulandığını söyleyince sert tavırlar sergilediği, sesinin yüksekliği sebebi ile de çocukların gerildiği belirtilerek yaşanan sıkıntılar sonucu davacının bu tutum ve davranışları nedeni ile uyarıldığı, aynı tutanaktan o gün çocukların birim sorumlusu ile konuşmak istedikleri ve bakım elemanı olan davacı işçinin kendilerine sürekli sesini yükselttiğini, kocası ile özel hayatını kendileri ile paylaştığını, sürekli yemekleri yaktığını bu nedenle yemek yiyemediklerini, nöbet amirleri tarafından sürekli uyarıldığı halde elinden telefonu hiç bırakmadığını çocukların keyfi yerinde iken küçük sorunları büyüterek kendilerini gerdiğini belirttikleri, çocukların iddiaları üzerinde davacı işçi ile konuşulduğunda dışarıdan kendisinin nasıl biri olduğunu görmediğini, öfkesinin fazlalığının farkında olmadığını belirttiği, 12.02.2015 tarih ve 31 no.lu tutanakta; aileleri tarafından, davacı işçiye kahvaltı hazırlanmasını, çocukların hastaneye götürüleceğini ve acele etmesi söylenmesine rağmen aradan uzunca süre geçtiği halde kahvaltının hala hazırlanmadığı davacının; hazırlayacağını söylediği, bu gecikme yüzünden zaten geç kalan hastane randevusuna daha da geç kalınmaması için çocukların kahvaltı tabaklarını nöbetten çıkan birim sorumlusunun hazırladığı ve çocukların kahvaltısını yaptırdığı, davacının bu davranışından dolayı da davacı uyarıldığı, devamında davacının , kürtaj olan çocuk ...’ın yanında diğer bakım elemanı olan...’a Birim Sorumlusu olan ... hakkında “SALAK, GERİZEKALI vb.” hitamlarda bulunulduğu, bu konuşmayı duyan çocuk ... “Sen bana mı salak diyorsun yoksa” diyerek çıkışınca, davacı işçinin “ Sen salak mısın, biz salak birinden bahsediyoruz.” diyerek çocuğa sert yanıt verdiği, 23.03.2015 tarih ve 55 no.lu tutanakta; yine çocuk annelerden....’ın ağladığı, sebebi sorulduğunda görevde olan bakım elemanı davacının kendisine ‘senin kocan nerede, çok erken neden evlendin, baban seni kaç paraya sattı’ gibi cümleler kurduğunu söylediği, olaya şahit olan diğer çocuklara sorulduğunda....’ın iddialarını doğruladıkları , bu durum davacıya sorulduğunda; önce inkar ettiği, daha sonra çocuklar çağrılıp yüzleştirildiğinde “aa evet hatırladım, çok erken yaşta evlenmiş, babası başlık parası verildiği için evlendirilmiştir o yüzden para kısmını sordum” dediği, birimde bakım altında olan çocukların özel hayatları birime gelme nedenleri vb. özel konuları uzmanları dışında kurumdaki diğer personellerin sorgulaması anlatmalarının istenmesi yasak olduğu, bu tarz soruları sorarak çocukların tramva durumlarına olumsuz etki edebileceği, çocukların özel durumlarından dolayı psiko-sosyal anlamda zaten dezavantajlı oldukları, onlara da bu tarz iletişime girildiğinde çocukların duygusal anlamda hırpalanabileceği hususunda davacının uyarıldığı, 27.03.2015 Tarih, 57 sayılı tutanaktan; çocuk annelerden .... bebeği sağlık sorunları nedeni ile hastanede tedavi altında iken davacının, çocuk anneye refakat etmesi için görevlendirildiği ,davacının refakatı sırasında çocuk anne olan ... bebeğini boğmak istediği, davacının 2 defa çocuk annenin ellerini bebeğinin boğazında yakaladığını nöbet değişikliği yaptığı.... isimli çalışana anlattığı, olumsuz sonuç doğurabilecek bu durumla karşı karşıya kalmış olmasına rağmen ilgili birim sorumlusuna bilgi vermediği gibi nöbet değişikliği sırasında olanları anlattığı arkadaşının durumu ilgili sorumlu birime anlatması üzerine de önce inkar ettiği, sonra da olumsuz bir sonuç doğurmadığından ilgili birime bilgi vermeye gerek görmediğini beyan ettiği belirtilerek davacının bu gibi durumların çok önemli olduğu ve aciliyet teşkil ettiği, çocukların yaşadıkları travmalar nedeniyle hiçbir durumun ihmale yer vermeden birim sorumlusuna acilen bilgilendirilmesi konusunda uyarıldığı anlaşılmaktadır.
Davacının iş akdi tüm bu nedenlerle davalı Bakanlığın talebi üzerine davalı şirket tarafından feshedilmiş olup yargılama sırasında dinlenen davacı tanıklarının davacının babası ve diğer tanığın da davalı işyerine sadece 1 gün gelmiş olan bir gönüllü olduğu, tanıkların atılı eylemlerle ilgili somut görgü ve bilgisinin olmadığı, davalı tanıklarının ise tutanaklarda bildirilen iddiaları doğruladığı, davalı iş yerinin; suça sürüklenmesi, suç mağduru olması veya sokakta sosyal tehlikelerle karşı karşıya kalması sebebiyle haklarında bakım tedbiri veya korunma kararı verilen çocuklardan psikososyal desteğe ihtiyaç duyduğu tespit edilenlerin, bu ihtiyaçları giderilinceye kadar geçici süre ile bakım ve korunmalarının sağlandığı, bu süre içinde aile. yakın çevre ve toplum ilişkilerinin düzenlenmesine yönelik çalışmaların yürütüldüğü: çocukların mağduriyet, suça sürüklenme, yaş ve cinsiyet durumuna göre ayrı ayrı yapılandırılan veya ihtisaslaştırılan yatılı sosyal hizmet kuruluşlarından olan Çocıık Destek Merkezlerinden olduğu, tanık beyanlarında davacının davalı işyerinde küçük yaşta anne olan psikolojik desteğe ihtiyaçları olan çocukların bakımıyla ilgilendiği ve tüm bu nedenlerle işine daha fazla özen göstermesi ve hassas davranması gerekirken tutanaklarda bahsedilen eylemleri nedeniyle birden çok kez uyarıldığı ancak aynı eylemleri defaten tekrarladığının ve çocuklar üzerinde olumsuz etki bıraktığının anlaşılmasına göre davacının davalı işyerinde çalışmaya devam etmesinin mümkün olmadığı ve feshin hakılı nedene dayandığı kabul edilerek davanın reddine karar verilmesi gerekirken mahkemece işten ayrılış bildirgesinde çıkış nedeninin kod 22 olduğu ve feshin son çare olması ilkesine uyulmadığı belirtilerek işe iade talebinin kabul edilmesi hatalı olmuştur.
Ayrıca davalı ... harçtan muaf olduğu halde bu husus gözetilmeden davalı Bakanlığın harçtan sorumlu tutulması da hatalıdır.
4857 sayılı İş Yasasının 20/3.maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan gerekçe ile;
1-Mahkemenin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Davanın REDDİNE,
3-Karar tarihinde alınması gerekli 29,20 TL harçtan peşin alınan 27,70 TL harcın mahsubu ile bakiye 1,50 TL harcın davacıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydına,
4-Davacının yapmış olduğu yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı dosyanın Yargıtay"a geliş dönüş masrafı dahil toplam 44,30 TL yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,
5-Karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT"ne göre belirlenen 1.800,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine,
6-Artan gider ve delil avansının ilgililere iadesine,
7-Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalı ... iadesine, 13/12/2016 tarihinde oybirliğiyle KESİN olarak karar verildi.