Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2018/1126 Esas 2019/3292 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/1126
Karar No: 2019/3292

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2018/1126 Esas 2019/3292 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı erkeğin temyiz itirazları reddedildi ve boşanma davası kabul edilerek tarafların boşanmalarına karar verildi. Davacı kadın lehine tedbir nafakası olarak her ay 400 TL verilmesi, karar kesinleşinceye kadar ve sonrasında ise yoksulluk nafakası olarak ödenmesi ve ayrıca maddi, manevi tazminat verilmesi hüküm altına alındı. İlk derece mahkemesi kararı davalı erkek tarafından istinaf edildi ve tazminatlar, nafakalar ve kusur belirlemesi yönünden inceleme yapıldı. Hüküm fıkrasında yer alan belirli bentler çıkarıldı ve temyiz itirazı diğer bölümler için reddedildi. Kanunlar: Türk Medeni Kanunu'nun 166/1. maddesi, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370/2. maddesi.

2. Hukuk Dairesi 2018/1126 E. , 2019/3292 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Dava; kadın tarafından açılan Türk Medeni Kanunu"nun 166/1. maddesinde düzenlenen evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı boşanma davası olup ilk derece mahkemesince yapılan yargılama sonucunda davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına, davacı kadın lehine dava tarihinden karar kesinleşinceye kadar hükmedilen aylık 400,00 TL tedbir nafakasının kararın kesinleşmesine müteakip 400,00 TL yoksulluk nafakası olarak her ay davalıdan alınarak davacıya verilmesine, yine davacı kadın lehine 10.000,00 TL maddi, 10.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, ilk derece mahkemesince verilen 14.03.2017 tarihli bu karar davalı erkek tarafından; kusur belirlemesi, tazminatlar, nafakalar yönünden, istinaf edilmiştir.
İstinaf incelemesini yapan bölge adliye mahkemesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda davalı erkeğin kusur belirlemesi ve manevi tazminata yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile bu konuda yeniden eda hükmü oluşturulmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ne var ki, bölge adliye mahkemesince tarafların sair istinaf başvurularının esastan reddine karar verildiği halde reddedilen istinaf talepleri hakkında ret kararı ile yetinilecek yerde "Boşanma, tedbir ve yoksulluk nafakası, maddi tazminat, ile ilk derece mahkemesi aşamasında yapılan yargılama giderleri ve vekalet ücreti" hakkında yeniden hüküm kurulması doğru değil ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün bu yönden düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir (HMK m. 370/2).
SONUÇ: Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple temyiz edilen bölge adliye mahkemesi gerekçeli kararın hüküm fıkrasında 2/a, 2/b, 2/c, 2/e, 2/f ve 2/g bentlerinin çıkarılmasına, hükmün bu bölümlerinin düzeltilerek, temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 25.03.2019 (Pzt.)