Dinî inanç ve duyguların istismar edilmesi suretiyle dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/24061 Esas 2020/3953 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dinî inanç ve duyguların istismar edilmesi suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 158/1-a, 43/2, 52/2, 53, CMUK"nın 326/son maddeleri gereğince mahkumiyet

Dinî inanç ve duyguların istismar edilmesi suretiyle dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, büyü bozduğunu belirterek etrafta dolaştığı, bunu duyan katılan ..."in de sanığı evine davet ederek, evin içerisinde olan büyüyü çözmesini istediği, sanığın bunun üzerine katılanlardan beş adet takı istediği, katılan ..."un bir adet Adana burması ve yüzük, katılan ..."in ise üç adet bileziği sanığa verdikleri, sanığın altınları yazmanın içerisine koyarak yazmayı içeride bir yere bırakacağını, sonra bunları almalarını söylediği ve diğer odaya geçerek yataklığın altına bıraktığı, daha sonra katılanlarla birlikte dışarı çıktığı ve kapıyı kilitledikten sonra elinde bulunan bardağı kırarak parçalarını katılanlara verip olay yerinden ayrıldığı, katılanların evin içerisine girerek yazmayı kontrol ettiklerinde altınların yerinde olmadıklarını gördükleri, böylece sanığın, dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği somut olayda, katılanların beyanı, sanık savunması, teşhis tutanağı, tutanaklar ile dosya kapsamına göre sanığın atılı suçu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sübuta, beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 01/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.