Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2013/20026 Esas 2014/480 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Ankara 4. İş Mahkemesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 388/son ve 389’ûncu(6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 297) maddeleri uyarınca taraflara yükletilen borç ve tanınan hakların birer birer, şüphe ve tereddüde mahal bırakmayacak şekilde hüküm fıkrasında gösterilmesi zorunludur. Davaya konu Kurum alacağına meydana gelen iş kazası sonucu sürekli iş göremezlik durumuna giren sigortalıya yapılan harcama ve ödemelerin yanında, sigortalıya bağlanan gelirler de dâhil olduğundan; tahsis onay, sarf ve ödeme tarihlerinden itibaren yasal faize hükmedilmesi gerekirken; hükmün infazında tereddüt yaratacak şekilde “sarf ve tediye tarihlerinden itibaren yasal faize” hükmedilmesi;
2-Davanın yasal dayanağını oluşturan, 506 sayılı Kanun’un 26’ncı maddesinin birinci fıkrasında yer alan “...sigortalı veya hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarla sınırlı olmak üzere...” ibaresi, Anayasa Mahkemesi’nin 23.11.2006 gün ve 2003/10 Esas ve 2006/106 sayılı kararıyla, Anayasa’ya aykırı bulunarak iptal edilmiş; Anayasa’nın 152 ve 153’üncü maddelerinde öngörülen düzenleme uyarınca, Anayasa Mahkemesinin iptal kararlarının Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe girmesi ile birlikte, elde bulunan ve kesinleşmemiş tüm davalarda uygulanmasının zorunlu olması karşısında, iptal kararının Resmi Gazetede yayınlandığı 21.03.2007 tarihinden sonra, yürürlükteki kanunları uygulamakla yükümlü bulunan mahkemelerin ve giderek Yargıtay’ın, iptal kararı ile yürürlükten kalkan bir kanun maddesine dayanarak inceleme yapma ve karar verme yetkisi bulunmadığından; dava tarihindeki mevzuat ve içtihatlara uygun olarak açılan davanın, anılan iptal hükmü nedeniyle oluşan hukuksal durum gereğince kısmen reddine karar verilmesinde, tarafların sorumluluğu bulunmadığı halde; davacı Kurumun davada haksız çıkan taraf olarak nitelenip vekâlet ücretiyle sorumluluğuna hükmedilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 6217 sayılı Kanun’un 30’uncu maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen geçici 3’üncü madde atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438’inci maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının ikinci paragrafında yer alan “sarf ve ödeme” ibaresinden önce gelmek üzere “gelirler yönünden tahsis onay, harcama ve ödemeler yönünden” ibarelerinin yazılmasına;
Hüküm fıkrasının altıncı paragrafında yer alan “3.403,68” rakamı silinerek yerine “251,75” rakamının yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.