Tehdit - hakaret - mala zarar verme - kasten yaralama - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2019/2293 Esas 2019/6242 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, mala zarar verme, kasten yaralama
HÜKÜM : Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık ... hakkında hakaret suçu ile sanık ... hakkında mala zarar verme suçuna yönelik kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Sanıklar hakkında hükmolunan doğrudan para cezasının miktarı bakımından, 14/04/2011 tarih ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 2. maddesinin 1. fıkrası uyarınca üç bin liraya kadar olan mahkumiyet hükümlerinin kesin nitelikte olması ve temyiz kabiliyetinin de bulunmaması nedeniyle sanıkların temyiz isteğinin CMUK"un 317. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında kasten yaralama ile hakaret suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; 5271 sayılı Yasanın 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın temyizi olanaklı bulunmayıp aynı maddenin 12. fıkrası uyarınca itirazı olanaklı kararlardan olduğu, 5271 sayılı CMK"nin 264/1. maddesi uyarınca yasa yoluna başvuruda ve mercide yanılmanın, hakları ortadan kaldırmayacağının anlaşılması karşısında; 5271 sayılı Yasanın 264/2. maddesi uyarınca itirazı incelemeye yetkili ve görevli mahkemeye, Mahkemesince iletilmek üzere dosyanın incelenmeden İADESİNE,
III-Sanıklar hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz itirazlarının incelemesine gelince;
Sanıklar hakkında açılan kamu davasında, alacağın tahsili amacıyla yakınana tehdit eyleminin gerçekleştiğinin belirtilmesi karşısında; sanıkların eyleminin daha az cezayı gerektiren hal ve/veya yağma suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delilleri takdir ve tartışmanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek, görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, duruşmaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ...’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanıkların kazanılmış haklarının korunmasına, 18/12/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.