MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
09.06.2015 tarihli kararla sanığın TCK"nin 86/2, 86/3-a maddeleri gereğince cezalandırılmasına karar verildikten sonra 22.06.2015 tarihli ek kararla katılanın, sanığın kayınvalidesi olduğu, eşi olmadığı, dolayısıyla bu sevk maddesinin sanık hakkında uygulanamayacağı, sehven uygulandığı gerekçesiyle hükümden TCK"nin 86/3-a maddesiyle ilgili bölümün çıkartılarak yeniden hüküm kurulmuş ise de mahkemece tavzihine karar verilen bu hata “maddi yanılgı” ya da “yazım hatası” olarak değerlendirilip tavzih yoluyla düzeltilemeyeceğinden söz konusu ek kararın hukuken yok hükmünde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
1)Sanığın kasten yaralama eylemini kayınvalidesi olan katılana karşı gerçekleştirmesine rağmen eşine karşı işlediği belirtilerek hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/3-a maddesi uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
2)Sanık hakkında hüküm fıkrasında 5237 sayılı TCK"nin 62. maddesi gereğince takdiri indirim yapılmadığı halde, gerekçe kısmında TCK"nin 62. maddesi gereğince takdiri indirim yapılmasına karar verildiğinden bahsedilmek suretiyle hükmün karıştırılması,
3)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 13.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.