MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 8. İş Mahkemesi
TARİHİ : 11/10/2012
NUMARASI : 2011/313-2012/913

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının davalı şirkete ait işyerinde 07/08/2008 tarihinden 30/11/2010 tarihine kadar davalı işyerinde şoför olarak net 1.200,00 TL ücretle çalıştığını, 30/11/2010 tarihinde bildirim yapılmadan ve geçerli bir neden ileri sürülmeden tek taraflı olarak iş sözleşmesinin feshedildiğini belirterek, kıdem ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücret alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiş, birleşen Kartal 1. İş Mahkemesinin 2011/533 esas, 2011/198 karar sayılı dosyasında ise, haftasonu çalışmaları genel tatil günlerindeki çalışmaları karşılığı ücret isteğinde bulunmuştur.
Davalı vekili davacının müvekkili şirkette 07/08/2008 tarihinde çalışmaya başladığını 30/11/2010 tarihinde kasten işverene ait ve kendisine teslim eden ayrıca zarar verici eylemlerinin tespiti üzerine işyerinde hakkında tutulan tutanakla iş sözleşmesinin haklı nedenle ve tazminatsız olarak feshedildiğini, davacının kamyon şoförü olarak 900,00 TL net ücretle çalıştığını sosyal yardım bulunmadığını işyerinde fazla mesai uygulamasının bulunmadığını, milli bayramlarda çalışma yapılmadığını, tüm çalışmalarının bordrolara yansıtıldığını, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı neden olmadan feshedildiği sonucuna varılarak tanık beyanlarına göre hesaplanan fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil ücretlerinden 1/3 oranda hakkaniyet indirimi yapılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının aylık ücret miktarı noktasında uyuşmazlık vardır.
Davacı işyerinde 07/08/2008-30/11/2010 tarihleri arasında şoför olarak çalışmış olup davacı vekili davacının şehir içi çalışırken sefer başına tek gidiş tek dönüş 5.00 TL, şehir dışı çalışırken sefer başına 20 TL yemek ücreti aldığını günde ortalama 35,00 TL ayda ortalama 900,00 TL harcırah yemek parası altında ödeme yapıldığını, aylık net 1.200,00 TL ücret aldığını, aylık ücretinin asgari tutarının bankaya yatırıldığını iddia etmiştir. Davalı taraf davacının asgari ücretle çalıştığını savunmuştur. Dosyaya sunulan hizmet devam cetvelinde davacının aylık asgari ücret seviyesinden kazanç bildirilmiştir. Yapılan emsal ücret araştırmasında Türkiye Motorlu Taşıt İşçileri Sendikası sosyal haklar hariç net 1.300,00 TL ücretle çalışabileceği bildirilmiştir. Mahkemece ücret araştırması ve tanık beyanları gözetilerek davacının işyerindeki son ücretinin net 1.200,00 TL olduğu, sefer başına haftada 3 gün, ayda en az 10 gün şehir dışı ve 20 gün şehir içi sefer yaparak net 750,00 TL brüt 1.047,00 TL prim aldığı bu şekilde aylık toplam kazancının brüt 2.723,00 TL kabul edilerek yapılan hesaplamaya itibarla hüküm kurulmuştur.
Mahkemece emsal ücretin sorulduğu Türkiye Motorlu Taşıt İşçileri Sendikası tarafından bildirilen ücretin içinde işçinin temel ücret dışındaki prim ve diğer ödemelerin de bulunduğunun kabulü gerekir. Buna göre davacının sefer başına alınan primler dahil aylık net 1.200,00 TL ücretle çalıştığının kabulü ile denetime elverişli bilirkişi raporu alınarak dava konusu alacaklar hesaplatılmalı, alınacak hesap raporu dosyadaki tüm delillerle birlikte yeniden bir değerlendirmeye tabi tutularak sonucuna göre karar verilmelidir.
Mahkemece eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.