MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının dosyası Dairemize gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
İcra mahkemesinin şikayetin reddine yönelik kararının miktar itibariyle kesin olduğundan bahisle temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararının borçlu tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 24/10/2018 tarih ve 2018/4586 E.- 2018/10544 K. sayılı kararıyla temyiz itirazlarının reddi ile asıl mahkeme kararının onanmasına karar verildiği, borçlunun karar düzeltme talebi üzerine Dairemizin 28/02/2019 tarih ve 2019/17 E.- 2019/3266 K. sayılı ilamı ile asıl mahkeme kararına ilişkin verildiğinden bahisle Dairemizin onama kararının kaldırılarak mahkeme ek kararının onanmasına karar verildiği, buna rağmen borçlu tarafından yeniden karar düzeltme başvurusunda bulunulduğu görülmektedir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi gereğince halen yürürlükte olan 1086 Sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 442/1.maddesinde yer alan; “Aynı ilam aleyhine bir defadan ziyade tashihi karar talebi mesmu olmadığı gibi tashihi karar arzuhalinin reddine veya kabulüyle kararı sabıkın tadiline dair sudur eden hükümlere karşı dahi tashihi karar caiz değildir.” hükmü karşısında karar düzeltme talebi üzerine verilen Yargıtay kararına karşı yeniden karar düzeltme yoluna gidilmesi olanağı bulunmamaktadır.
Bu nedenle, borçlunun dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ : Borçlunun ikinci kez karar düzeltme istemlerini içeren dilekçesinin REDDİNE, 04/07/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.