İcrai davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/3803 Esas 2020/1680 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3803
Karar No: 2020/1680
Karar Tarihi: 21.10.2020

İcrai davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/3803 Esas 2020/1680 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın Yeşildere köyü muhtarı olarak görev yaptığı dönemde, köyde yapılan park çalışması, yol çalışması ve kamu kurumlarından çalışan kişilere verilen yemek bedelleri için ödeme yaptığı belirtilmiştir. Ancak yapılan ödemelerin ne amaçla yapıldığı ve bu amaç doğrultusunda çalışma yapılıp yapılmadığı araştırılmadan, sanığın hüküm giydirildiği ifade edilmiştir. Bu nedenle kararın bozulması gerektiği belirtilmiştir. Kararda, sanığın suçu nedeniyle TCK’nın 257/1, 53 ve 53/5 maddeleri uyarınca mahkumiyetine hükmedildiği ifade edilmiştir.
TCK 257/1 maddesi, kötüye kullanma suçunu tanımlarken, 53. madde cezanın artırılması nedenlerine değinmektedir. 53/5 maddesi ise, görevi kötüye kullanma suçunda öngörülen cezayı artırırken, suyun, elektriğin veya doğalgazın kullanımından sağlanan menfaatleri ele almaktadır.

9. Ceza Dairesi 2020/3803 E. , 2020/1680 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : İcrai davranışla görevi kötüye kullanma
Hüküm : TCK’nın 257/1, 53, 53/5 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde Yeşildere köyü muhtarı olarak görev yapan sanığın, suça konu pide bedelleri için savunmalarında istikrarlı olarak köyde yapılan park çalışması, yol çalışması ve kamu kurumlarından gelerek çalışan kişilere verilen yemek bedeli olduğunu beyan etmesi karşısında adı geçen köyde olay tarihi itibariyle çalışma yapılıp yapılmadığı, çalışma varsa kaç işçinin çalıştırıldığının akıbeti araştırılıp belirlenecek duruma göre yapılan ödemeler için gerekirse konusunda uzman kişilerden bilirkişi incelemesi yaptırılarak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ve yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükmün BOZULMASINA, 21/10/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi