Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/9628 Esas 2019/5343 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/9628
Karar No: 2019/5343
Karar Tarihi: 13.03.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/9628 Esas 2019/5343 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiştir. Mahkeme, sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin 86/2. maddesindeki seçenek yaptırımlardan hapis cezası tercih edildikten sonra bu cezanın adli para cezasına çevrilmesiyle ilgili olarak 5237 sayılı TCK'nin 50/2. maddesine aykırı davranıldığı ve taraflar arasındaki husumetin karşılıklı yaralamaya neden olduğu gerekçesiyle hüküm bozulmuştur. Kararda Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 22.10.2002 tarihli ve 2002/4-238 Esas - 367 sayılı kararı uyarınca ve Ceza Daireleri'nin kabul ettiği ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı belirlenemediğinde haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasının gerekip gerekmeyeceğinin tartışılmamasının yanlış olduğu belirtilmiştir. Kararda, sanık lehine olan bu halin 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesindeki haksız tahrik hükümlerini gerektirip gerektirmediği tartışılmalıdır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2, 50/1-a, 50/2 ve 29. maddeleri, 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321, 326/son ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2018/9628 E. , 2019/5343 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesindeki seçenek yaptırımlardan hapis cezası tercih edildikten sonra bu ceza TCK"nin 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmek suretiyle 5237 sayılı TCK"nin 50/2. maddesine aykırı davranılması,
2) Taraflar arasında önceye dayalı husumet bulunduğu, tarafların aşamalardaki beyanları ve alınan doktor raporlarına göre, karşılıklı yaralama şeklinde gerçekleştiği anlaşılan olayda, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 sayılı kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Daireleri"nin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasını gerektirip gerektirmediğinin karar yerinde tartışılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 13.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.